ମିଛ

ମିଛ ମିଛ ମିଛ ମିଛ ଲୋ ସଜନୀ

କେତେ କହିବୁ ତୁ ମିଛ

ମିଛ କହି କହି ଦୁନିଆଁ ଦାଣ୍ଡରେ

ସବୁ ହୋଇଗଲା ତୁଚ୍ଛ ।

ମିଛ କହିବାକୁ ମଜାଲାଗେ ବୋଲି 

ସଭିଙ୍କୁ କହିଲୁ ମିଛ

ମିଛ ଦରିଆରେ ବୁଡ଼ ପକାଇଲୁ

ସତକୁ କହିଲୁ ମିଛ ।

ମିଛ ସମ୍ପର୍କରେ ଭାବ ଡୋରି ବାନ୍ଧି

ସତ ସଂପର୍କେ ଆଘାତ

ମିଛ ପାଇଁ ଦିନେ ବନ୍ଧୁ ସହୋଦର

କରିଲୁ ତୁ ପଦାଘାତ ।

ମିଛ କହି କହି କଳା ସମ୍ରାଜ୍ୟର

ହୋଇଲୁ ତୁ ରାଜାଧିଶ

ମିଛ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ଆୟୁଷ ଅଳପ

ହୋଇଯିବୁ ଦିନେ ଶେଷ ।

ମିଛ କହିଛି ଯେ ଧରାଶାୟୀ ହୋଇ

ଭୂମିରେ ପଡିଛି ଲୋଟି

ଉଦର ଜ୍ୱାଳାକୁ ନିର୍ବାପିତ ପାଇଁ

ଖାଏ ମୁଠା ମୁଠା ମାଟି ।

ମିଛ ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଇ ନିରୀହଙ୍କୁ

କରିଲେ ଟି ପ୍ରତାରଣା

ମିଛ ଦାଣ୍ଡେ ଚାଲି ଆଗକୁ ବଢିଲେ

ହୋଇଯିବ ବାଟବଣା ।

ମିଛ ଭକ୍ତି ମିଛ ଶକତି ଦେଖାଇ

କ୍ଷଣେ ହେବୁ ବଳଶାଳୀ

ମିଛ ଭାବ ଡୋରି କାଳସର୍ପ ସାଜି

ଦିନେ ରେ ଦେବଟି ଗିଳି ।

ମିଛ କହି କେହି ନିସ୍ତାର ପାଇନି

ରାଜା ହେଉ ଅବା ନେତା

ସତ୍ୟର ପ୍ରହାରେ ହୋଇ ଧରାଶାୟୀ

ହରାଇଛି ନିଜ ସତ୍ତା ।

ମିଛଟି ସ୍ୱାଦିଷ୍ଟ ହେଲେ ମଧୁମେହ

ସାଙ୍ଗେ ଭାଇ ବନ୍ଧୁ ଧରି

ଆବୋରି ବସିବେ ଦିନ କିବା ରାତି

ଶେଷେ ନେବେଟି ଘୋଷାରୀ ।

ମିଛକୁ ପାଖେଇ ସତ୍ୟ ପଥେ ରହି

ଲକ୍ଷ୍ୟ ପଥେ ଅଗ୍ରସର

କଣ୍ଟକିତ ପଥ ହେବ କୁସୁମିତ

ସଫଳତା ପ୍ରାପ୍ୟ ତୋର ।