କର ପରିତ୍ୟାଗ

ଜନ୍ମଠାରୁ ମୃତ୍ୟୁ ଦୂରତା ଯେତିକି

ମାପିବା କିଏ ପାରିବ,

ପଦ୍ମ ପତ୍ରଟିରେ ଜଳବିନ୍ଦୁ ସମ

ଜୀବନ ଆମ ରହିବ ।

ଅଳିକ ନଶ୍ୱର ଜୀବନକୁ ନେଇ

ଭ୍ରମିତ ଯେ ହେଉଅଛୁ,

ଜନମ ଥିଲେତ ମରଣ ରହିଛି

ମନରୁ ସଦା ଭୁଲୁଛୁ ।

ସଖାସହୋଦର ବନ୍ଧୁଓ କୁଟୁମ୍ବ

ହେଉ ଅବା ପୁଅ ଝିଅ,

ପ୍ରାଣ ଉଡ଼ିଗଲେ ଅଛୁଆଁ କହିବେ

କହିବେ ଶ୍ମଶାନ ନିଅ ।

ଶ୍ମଶାନର ଯୁଇ ସଜାଇବାପାଇଁ

ନିମନ୍ତ୍ରଣ ଆସିଯିବ,

ଧନ ଯଉବନ କୁହୁକ ସମାନ

ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ପଡିଯିବ ।

ଆହା ଆହା ପଦ କ୍ରନ୍ଦନର ଶବ୍ଦ

ଯୁଇ ସଜାଡିବା ଯାଏ,

ସୁନା ଦେହ ତୋର ପାଉଁଶ ହୋଇବ

କାନ୍ଦିବେନି ଆଉ କିଏ ।

ଜୀଇଁଥିବ ଯେବେ ଆଧ୍ୟାତିକ ମାର୍ଗେ

ଜୀବନ ଉତ୍ସର୍ଗ କର,

ଅନ୍ୟାୟ ଅଧର୍ମ ମହାକାଳ ସମ

ପରିତ୍ୟାଗ ତାକୁ କର ।

ସରିତା ମହାନ୍ତି ।

ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ।

ବାଲିଆପାଳ

ବାଲେଶ୍ୱର ।