ଦିବ୍ୟ ଦର୍ଶନ

ନିରାକାର, ନିର୍ବିକାର ନିରାମୟ

ହେ ଶିବ ଶଙ୍କର ହର ।

ତୁମେ ପରା ଆତ୍ମା ତୁମେ ପରମ୍ ବ୍ରହ୍ମ

ଈଶ୍ୱର ଅଟ ଆମର ।

ତ୍ରିନେତ୍ର ନାମରେ ନାମିତ ସଂସାରେ

ମନୁଷ୍ୟ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ।

ଦୁଇଆଖି ଆମେ ଧରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ

ଜ୍ଞାନ ଚକ୍ଷୁ ଆମ ନାହିଁ।

ଜ୍ଞାନଚକ୍ଷୁ ଆମ ଉଦିତ ପାଇଁକି

ତ୍ରୀନେତ୍ର ଧାରଣ କଲେ ।

ସତ୍ ମାର୍ଗେ ଆମେ ଚାଲିବା ନିମିତ୍ତ

ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସେ ଦେଉଥିଲେ।

ପଞ୍ଚାନନ ନାମେ ବିଖ୍ୟାତ ହୁଅନ୍ତି

ସତେକି ପାଞ୍ଚଟି ମୁଖ ।

ପାଞ୍ଚ ଇନ୍ଦ୍ରିୟର ଦେଇଥାନ୍ତି ବାର୍ତ୍ତା

ଭରିଦେଇ ସବୁ ସୁଖ।

ତ୍ରିଶୂଳ ଧାରୀ ସେ ସର୍ବ ଶକ୍ତିମାନ

କାହିଁକି ଧରିଲେ ଅସ୍ତ୍ର ।

ପ୍ରଭୁ ହୋଇ କଣ ଡ଼ର ଥିଲା ତାଙ୍କ

କଥା ଏ ବଡ଼ ବିଚିତ୍ର।

ମଣିଷ ଶରୀରେ ନାନା ରୋଗବ୍ୟାଧି

ବାତ କଫ ପିତ ଥାଏ ।

ଏହି ତିନିଟିକୁ ନିଯନ୍ତ୍ରଣ କଲେ

ଶିବତ୍ୱ ପ୍ରାପତ ହୁଏ।

ଶିବୁ କଲ୍ୟାଣେ ଧାତୁରୁ ଉତ୍ପତ୍ତି

ନିଜେ ଆତ୍ମା ନାମ ଶିବ ।

ଅଜପା ନାମରେ ଜପକୁ ଜପିଲେ

ଜ୍ଞାନ ଆଲୋକ ଜଳିବ।

ଗିରୀଶ ନାମରେ ନାମିତ ହୁଅନ୍ତି

ଆମ ପାଇଁ ସମର୍ପିତ ।

ଶରୀରରେ ଆମ ମୁଖ୍ୟ ଅଙ୍ଗ ଶିର

ବ୍ରହ୍ମନ୍ଧ୍ର ସେଠି ସ୍ଥାପିତ।

ଓଁକାର ହେଉଛି ଆତ୍ମାର ନାମଟି

ଉଚ୍ଚାରଣ କରୁଥାଅ ।

ଭୂତ, ଭବିଷ୍ୟତ ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳ

ଶକତି ହେବ ପ୍ରାପତ।

ଜୀଵ ଜଗତର କଲ୍ୟାଣ ନିମନ୍ତେ

ଶରୀର ଧାରଣ କରି ।

ସବୁ ହିଂସ୍ର ଜନ୍ତୁ ଧରି ବସିଛନ୍ତି

ନୁହଁନ୍ତି କାହା ବଇରୀ।

ସୁଖି ପରିବାର ଗଠନ ନିମିତ୍ତ

ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସେ ଦେଇଥାନ୍ତି ।

ଯୋଗୀ ରୂପେ ସିଏ ବିଖ୍ୟାତ ହେଲେବି

ପରିବାରେ ରହିଥାନ୍ତି।

ଜନ୍ମଠାରୁ ମୃତ୍ୟୁ ସବୁ ରହସ୍ୟ ତ

ଶିବଠାରେ ବିଦ୍ୟମାନ ।

ମୃତ୍ୟୁର ସମୟେ ଶିବ ଉଚ୍ଚାରଣେ

କରିଥାନ୍ତି ସେ କଲ୍ୟାଣ।

ଭକ୍ତି ଶାନ୍ତି ଆଉ ମୁକତିର ରାତ୍ରୀ

ଅଟେ ମହା ଶିବରାତ୍ରୀ ।

ଭକ୍ତ ପୁଲକିତ ମନେ ଉଲ୍ଲସିତ

ସେଦିନେ ହୁଅନ୍ତି ବ୍ରତୀ।

ଉଜାଗର ରହି ଦୀପକୁ ଜାଳିବେ

ଅନ୍ଧାର କରିବେ ଦୂର ।

ଶିବଙ୍କର ଯାହା ଆଶା ଆମଠାରେ

କିଏ ଦେବ ତା ଉତ୍ତର।

ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ଉଜାଗର ଆମ

କିବା ଥାଏ ପ୍ରୟୋଜନ ।

ଜୀବନଟା ସାରା ଅନ୍ଧକାରେ ରହି

ଆରାମ ଖୋଜେ ଏ ମନ ।

ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ ଜଳାଇବା ପାଇଁ

ଆଜିଠୁ ନେବା ଶପଥ ।

ବିଶ୍ୱେ ଭାତୃପ୍ରେମ ଜଗାଇବା ପାଇଁ

ହେବା ନାହିଁ କୁଣ୍ଠିତ।

ହିଂସା କ୍ରୋଧ ମୋହ ତ୍ୟାଗ କରିଦେଇ

ସତ ମାର୍ଗ ଆଚରିବା ।

ଯୋଗ ଧ୍ୟାନ ଆଉ ଧାରଣା ପାଇଁକି

ଅନ୍ଧତ୍ୱକୁ ତ୍ୟାଗିଦେବା ।