Library
ଜଗତର ନାଥ
ଜଗତର ନାଥ
ଜଗନ୍ମାଥ ପାଈଁ ଜଗତ ସୁନ୍ଦର ।
ତାଙ୍କ ପରି କିଏ ହବ ।।
ଭକ୍ତ ମନ ଜାଣି ତାର ମନବାଞ୍ଛା ।
ଭାବିବା ଆଗରୁ ସେ ଦେଈଦବ ।।
କିଏ କହେ ତାଙ୍କୁ ମନୁଆଁ ହଟିଆ ।
କେ କହେ ଜଗତ ଠାକୁର ।।
ଅନ୍ତରଜ୍ୟାାମି ସିଏ ସବୁ ତ ଜାଣନ୍ତି ।
ସର୍ବ ବ୍ୟାପି ସ୍ବର୍ଗ ମର୍ତ୍ୟ ଯେ ପାତାଳ ।।
ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ ପାଇଁ ଖମ୍ବୁ ବାହାରିଲ ।
ହିରଣ୍ୟକାଶ୍ୟପ ବିଦାରି ପହଲ୍ଲାଦେ କଲ ରକ୍ଷା ।।
ବନ୍ଧୁ ମହାନ୍ତିଙ୍କୁ ଭୋଗ ଥାଳି ଦେଲ ।
ବନ୍ଧୁର ମର୍ଯ୍ୟଦା କଲ ଯେ ରକ୍ଷା ।।
ଲକ୍ଷେ ଜୋଜନରେ ଗଜ ଡାକ ଦେଲା ।
ଚକ୍ର ପେସି ଗଜ ଉଦ୍ଧାରିଲ ଜାଣି ।।
ଭକତ ବିଦୁର ଶାଗ ଭଜା ଦେଲା ।
ମହା ଆନନ୍ଦେ ଭକ୍ଷିଲ ହେ ଚକ୍ରଧାରି ।।
ଶବରି ଅଇଁଠା ଖାଇଲ ଯେ ତୁମେ ।
ଆଦରେ ଯେବେ ଯାଚିଲା ତୁମକୁ ଫଳ ।।
ଶବର ବିଶ୍ବାବସୁ ପୂଜୁଥିଲା ତୁମକୁ ।
ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ମଧ୍ୟରେ ନିଳମାଧବ ରୂପର ।।
ଭକ୍ତ ମୁକ୍ତି ପାଇଁ ସାଖି ଦବା ପାଇଁ ।
ଯାଉଥିଲ ଭକ୍ତ ପଛେ ପଛେ ।।
ବାଲିରେ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଘୁଙ୍ଗୁର ର ଶବ୍ଦ ନସୁଭିଲା ।
ଭକ୍ତ ପଛକୁ ଦେଲା ଯେ ଚାହିଁ ।।
ସାଖି ଗୋପିନାଥ ରୂପେ ରହିଗଲ ।
ସାଖିଗୋପାଳ ନାମ ଅଟଇ ।।
ଭକ୍ତ ସାଲବେଗ ଭକ୍ତିରେ ଡାକିଲା ।
ନନ୍ଦିଘୋଷ ଅଟକିଲା ତାଙ୍କ ଦରଶନ ପାଇଁ ।।
ବଳରାମ ଦାସ ବାଲି ରଥରେ ପୂଜିଲା ।
ବାଲି ରଥେ ବିରାଜିଲ ନନ୍ଦିଘୋଷ ଗଲା ଅଟକେଇ ।।
ଭକ୍ତ ମାନ ଅଭିମାନ ଅଳି ଯେ ଅର୍ଦଳି ।
ସବୁ ପାର ତୁମେ ବୁଝି ।।
ସମୟ ଦେଖିକି ସବୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କର ।
ଭକ୍ତ ପାରେ ନାହିଁ ବୁଝି ସୁଜି ।।
ଯାହା ମୁଁ ଦେଖୁଛି ସବୁ ତ ତୁମର ।
କି ଅବା ତୁମକୁ ଦେବି ।।
ଭକତିର ଭାବ ଦିଅ ଜଗନ୍ମାଥେ ।
ସଦା ତୁମ ନାମ ଗୁଣ ଗାଉଥିବି ।।
@ ସୁଶିଲ୍ ପାଣି , ପୁରୀ ।
[19:59, 10/31/2017] +91 88950 94768:
