ଗାଁରେ ଶୀତୁଆ ସକାଳ

କାର୍ତ୍ତିକ ,ପୁଷ ,ମାର୍ଗଶୀର ମାସେ

ଶୀତ ଋତୁ ରହିଥାଏ

କୁହୁଡି ଘେରର ଶିଶିର ରାତିକୁ

ଅଧିକ ଥଣ୍ଡା କରାଏ ।

ସଧାରଣ ଭାବେ ପଲ୍ଲୀ ବା ଗ୍ରାମରେ

ଗରିବଙ୍କ ବେଶି ବାସ

ଥଣ୍ଡା ରାତି ପାରି କରନ୍ତି ସେମାନେ

ଘୋଡି ହୋଇଥାନ୍ତି ହେଁସ ।

ସକାଳ ହୁଅଇ ନିଦୁ ଉଠିଯାଇ

ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ପାଇଁ

ବସିଥାନ୍ତି ଲୋକ ମୁଖେ କମ୍ପନକୁ

ଓହୋ ଓହୋ ଓହୋ ହୋଇ ।

ଖରାମୁହଁ ଦେଖି ଜେଜେମା କୋଳରେ

ନାତୁଣୀଟା ବସିଥାଏ

ଏ ପଟରେ ଜେଜେବାପାଙ୍କ କୋଳରେ

ନାତି ଟୋକା ରହିଥାଏ ।

ନାତି ଓ ନାତୁଣୀ କୋଳ ଉଷୁମରେ

ଆରାମରେ ବସି ରହି

ଜେଜେବାପା ଆଉ ଜେଜେମା ସଙ୍ଗରେ

ଥାଆନ୍ତି ତ କଥା ହୋଇ ।

ଗାଁ ଦାଣ୍ଡେ ପଡି ଶିଶିରର ବିନ୍ଦୁ

ତଳ ଥଣ୍ଡା ଲାଗୁଥାଏ

କାଠି କୁଟା ଆଉ ମଇଳା ପତର

ସେ ସବୁ ଏକାଠି ହୁଏ ।

ସେଇ କାଠି କୁଟା ପତର ସବୁକୁ

ଥୋକେ ଲୋକ ଦେଇ ଜାଳି

ନିଆଁ ଚାରିପଟେ ପିଲା ଓ ପିଚିକା

ବସି ଯାଇଥାନ୍ତି ଘେରି ।

ସକାଳର ଏଇ ଶିତୁଆ ବେଳାଟି

ସୂରୁଜ କିରଣ ପାଇ

ଜନମାନସ କୁ ଆଶ୍ୱାସନା ମିଳେ

ଦିଅନ୍ତି ନିଆଁ ଲିଭାଇ ।