ଏକ ଅଭୁଲା ରାତି

ତାରା ଭରା ରାତି , ଅତୀତର ସ୍ମୃତି 

                  ମୃଦୁ ମଳୟର ସ୍ପର୍ଶ ।

ଜାଣିପାରେ ନାହିଁ, କେଉଁ ସମୟ ଏ 

               କେଉଁ ବର୍ଷ , କେଉଁ ମାସ ।।

ଏ ନୀଳ ଗଗନ, ବ୍ୟାକୁଳିତ ମନ

                 ମନେ ଚିନ୍ତା ଅସୁମାରି ।

ତୁମେ ମୋ ଅତୀତ, ତୁମେ ମୋ ଭବିଷ୍ୟ

                 ପାରିବି କିପରି ଭୁଲି ।।

ଏକା ଏକା ବସି, ତାରା ଗଣିବାର 

               ବୃୃଥା ଚେଷ୍ଟା ପରା କରେ ।

ଏ ସମୟ ଦିନେ ,ଚାଲିଯିବ ବୋଲି 

             ମନେ ମୋର ଆଶା ଭରେ ।।

ଜୀବନର ଏହି , କଣ୍ଟକିତ ପଥ 

                କୁସୁମିତ ହେବ କେବେ ।

ଏ ମରୁଭୂମିରେ ,ବରଷିବ ମେଘ 

               ଜୀବନ ପାଇବି ସେବେ ।।

କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ପରା , ଏହି ସୁୁଖ ସବୁ 

                 ଆଜି ଅଛି କାଲି ନାହିଁ ।

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ , ଅନେକ ସଂଘର୍ଷ 

            କେବେ ଖରା , କେବେ ଛାଇ ।।

ଏ ଜୀବନ ଏକ, ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ପରି 

                 ଚାଲେ ମିଛ ଅଭିନୟ ।

 କିିଏ ଜାଣେ ପରା , କେଉଁ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ 

                  ସରିଯିବ କା ସମୟ ।।