ଛୋଟ ବେଳ ଜୀବନ

ଖେଳ କୁଦ ଭରା ହସର ଜୀବନେ ଖୁସି ଭରି ହୋଇ ଥାଏ 

ଖେଳୁ ଖେଳୁ କେବେ ତଳେ ପଡିଗଲେ ମା ଦୌଡ଼ି କି ଆସିଯାଏ ll

ପଣତ ରେ ତାର ଥାଏ କଟୁ ସତ୍ୟ ହେଲେ ସେଥିରେ ସେ କୋଳେଇ ନିଏ 

ଯୋଉ ପଣତ ଜୀବନର ସତ୍ୟ ଲୁହ ସହ ସବୁ ବେଳେ ଭେଟୁଥାଏ ll

ତଥାପି ବୁଝିବାକୁ ଦିଏନି ଜୀବନର ସଂଜ୍ଞା ଲୁଚେଇକି ରଖିଥାଏ 

କାଳେ ବୁଝିଗଲେ ସହି ପାରିବନି ବୋଲି ଲୁଚି ଲୁଚି କାନ୍ଦୁଥାଏ ll

ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବା ଭାରି କଷ୍ଟ ସାଧ୍ୟ ପିଲାବେଳେ ବୁଝି ନଥାଏ 

ଛୋଟ ଦୁନିଆରେ ଛୋଟ ମନ ସହ ଜୀବନ ତା ବିତୁଥାଏ ll

ହସ ସାଥେ ଧକ୍କା ହୁଏ ଯେବେ ଲୁହ ଶରୀରର ଆଘାତେ

ହୃଦୟ ଆଘାତର ମାନେ ବୁଝି ସେ ନଥାଏ ଜୀବନର ଚଲାପଥେ ll

ଖୁସି ଭରା ଏଇ ଅଳ୍ପ ଦିନ ସମସ୍ତଙ୍କ ଜୀବନେ ନଥାଏ 

ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଯେବେ କଣ୍ଟା ଫୁଟି ଯାଏ ଚମକି କି ଡାକି ଦିଏ ll

ଧୀରେ ଧୀରେ ପୁଣି ଜୀବନର ମାନେ ବୁଝି ବୁଝି ଚାଲୁଥାଏ 

ଭଲ ମନ୍ଦ ଅଙ୍କର ଗଣନାର ସୂତ୍ର ତାକୁ ତ ଅଜଣା ଥାଏ ll

ସରଳ ଜୀବନ ସିଧା ବାଟ ଦେଇ ନିତି ସେ ଚାଲୁ ଥାଏ ll l

ଛୋଟ ହସ ଟିକେ ହେଲେ ହଉ ପଛେ ଦୁଃଖର ମିଶ୍ରଣ ନଥାଏ l l l l