ବିରହିଣୀ କୁମୁଦ

ନୀଳ କଇଁ ଦେଖ ଉଦାସେ

ଚାହିଁ ଅଛି ଆକାଶେ।

ନିଶାକର ବିନା ଜୀବନ

ବିତୁ ଅଛି ହତାଶେ।।

କୋମଳ ବାଣୀରେ ସାନ୍ତ୍ଵନା

ଦେଲେ ଜଳ କୁମାରୀ।

ବିରହ ବେଦନା ଅଟଇ 

ଜାଣ ସବୁଠୁ ଭାରୀ।।

ଭାଙ୍ଗି ନ ପଡି ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧର

ଏ ଦିନ ଯିବ ବିତି।

ସାଙ୍ଗେ ଧରି ନିଶାକରକୁ

ନିଶ୍ଚେ ଆସିବ ରାତି।।