ଭାବର ଠାକୁର

କାଲିଆରେ ନାଇଁ ଲାଗଲେଁ ତୋର୍ ଡୋରି

କେନ୍ତା ଯିମି ମୁଇଁ ପୁରୀ

ହେ ଭାବର୍ ଠାକୁର ଲଗେଇ ଦେ ଥରେ

ବସିଛେଁ ମୁଇଁ ଚକାମାରି ।।

ହରମିସା ମୁଇଁ ସପନ୍ ଦେଖୁଛେଁ ତତେ

ଖଟେଁ ସୁଇ ଥାଇ କରି

ଭାବର୍ ବିନୋଦିଆ ହେ କଲା ଠାକୁର

ଲଗେଇ ଦେ ଥରେ ଡୋରୀ।।

ମନ୍ ଟା ସିନା ମୋର୍ ଉନା ମନ୍ ଆଏ

ଭାବୁ ଥିସିଁ ବସି କରି

ଇ ଉନା ମନ୍ ବୁଝାବାର୍ ଲାଗି ମୁଇଁ

କେନ୍ଥେଇ ଯିମି ପୁରୀ ।।

ଭକ୍ତର ଭାବ ସିନା ଭଗବାନ୍ କେ ଜନା

ନାଇଁ ଥାଏ ତାକେ ଊନା

ଫଟା କପାଲେ କଚଡେଁଇ ହେଲେଁ

ଆରୁ କାଣା ହେବା ।।

ଆରେ କାଳିଆ ନେଇଁ ଯା ଥରେ

ମତେ ସୁରତା କରି

ଆରୁ ନାଇଁ ପାରେ ଟିକେବି ଠହରି

ଡାକିନେ ମତେ ପୁରୀ ।।