Subhashree Routray

Tragedy

3  

Subhashree Routray

Tragedy

ବାପା

ବାପା

1 min
160



ହାତ ଧରି ମୋର ଚାଲିବା ଶିଖାଇ

 ସାଜିଥିଲା କୁହ କାହିଁ ପ୍ରେରଣା

ମନେ ଥିଲା ଯଦି ପର କରିବାକୁ

 କାହିଁ କଲ ବାପା ଏତେ ଛଳନା(1)


ସବୁ ଅଳି କାହିଁ ପୁରା କରୁଥିଲ

 କଥା ନ ସରୁଣୁ ଝିଅ ପାଟିରୁ

ଦୂରେ ଚାଲିଯିବ ତୁମ ଠାରୁ ଦିନେ

ଭାବି ଝରିପଡେ ଲୁହ ଆଖିରୁ (2)


ଆମ ଖୁସି ପାଇଁ ନିଜେ କଷ୍ଟ ସହି

 କାହିଁ, ଏତେ ତ୍ୟାଗ କରିଲ ବାପା

ଝିଅ ଜନ୍ମ କରି କି ପାପ କରିଲ

ଦୁଃଖ ସବୁ କଲ ମଥା ଶିରପା ?(3)


ତୁମ ଭଳି ଭଲ ଆଉ କେ ପାଇବ

 କୁହ ବାପା ଏବେ ତୁମ ଝିଅକୁ

କିଏ ବା ବୁଝିବ ଦୁଃଖ ଏ ବୁକୁର

ଦେଖିଦେଇ ଥରେ ଶୁଖା ମୁହଁକୁ(4)


ଦମ୍ଭ ସାଜି ତୁମେ ସ୍ତମ୍ଭଟିଏ ପରି 

କୁହ ଦେଇଥିଲ କାହିଁ ସାହାସ ?

ଦୂର କରିବାକୁ ମନସ୍ଥିର କରି 

କାହିଁ କରୁଥିଲ ଏତେ ପରସ, (5)


କାହା ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ତୁମଠୁ ଟପିବ, 

ଯାହା ତୁମେ ମତେ ଦେଇଛ ବାପା

 କିଏ ବୁଝିବ ମୋ ଅଳି ଅଝଟକୁ,

ତୁମ ଆଗେ ପରା ସବୁ ଅଛପା(6)



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Tragedy