ଅସରନ୍ତି ଆଶା

ଅସରନ୍ତି ଆଶା

ମନଲୋଭା ଚଢ଼େଇ ସାଜି 

ଉଡ଼ି ଉଡ଼ି ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖେ 

ଖୋଲା ଆକାଶର ବୁକୁ ଭେଦି 

ପ୍ରାଣ ପ୍ରତିମାର ଭ୍ରମଣରେ ।

ଆଖିରୁ ମଇଲା କାଢି

ଅସରନ୍ତି ଆଶାର ବୃକ୍ଷ ସବୁ

ପତ୍ର ଝଡା ଦେଇ ଦେଇ ପୁଣି 

ନୂତନ ଆଶାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖେ ।

ସପନ କାନ୍ଥର ଘଡି଼ରେ

ଆଶା ସବୁ ବଦଳି ଯାଏ

ସଂସାରୀ ଲୋକର ହାତ ବାଜି

ଜଡ଼ ପାଲଟିଯାଏ ଆକାଂକ୍ଷା ।