ଅକୁହା କଥା

ମନ ପାରାବାରୁ ସ୍ମୃତିର ଲହରୀ 

ଭାଷିଆସେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର । 

ସେ ଢେଉ ମଧ୍ଯରୁ ଝଲସି ଦିସୁଛି

ସ୍ମୃତି ଜଡିତ ଅତିତ  । 

ଦୁଃଖର ଲହରୀ ଆସେ ଅସୁମାରି

ମନ ବେଳାଭୂମି ପରେ  । 

କାହାକୁ କହିବି ଅନ୍ତର ବେଦନା

ଅମାନିଆ ଅଶ୍ରୁ ଝରେ । 

କହିବି କାହାକୁ ଶୁଣିବ ବା,କିଏ

ହୃଦୟର ବ୍ଯାକୁଳତା । 

ମୁଖେ ହସ୍ତ ଦେଇ ହସିବେ ସମସ୍ତେ

ଲାଜେ ନଇଁଯିବ ମଥା  । 

ମୋ ମନର କଥା ମୋ ଅନ୍ତର ବ୍ଯଥା

ଝରି ପଡୁଅଛି ଆଜି  । 

କବିତାର ଛନ୍ଦେ ମନର ଅଳିନ୍ଦେ

ଭାଷିଆସେ ଗୀତ ସାଜି । 

କେତେ ଯତନରେ ମନ ବଗିଚ଼ାରେ

ଫୁଟିଥିଲା ସ୍ମୃତି ଫୁଲ । 

ଫୁଲ ଜଦି କଲା ଗଛକୁ ଦଂଶନ

କିଏ ଦେବ ତାର ମୂଲ ।

ମନର ବେଦନା ମନରେ ମରିଛି

ଲୁହ ଝରେ ଅବିରତ । 

ସୁଖିଲା କ୍ଷତକୁ ଖଣ୍ଡିଆ କରିଲେ

ଝରି ପଡିବ ରକତ । 

ସମୟ ସ୍ରୋତରେ ଭାଷି ତ,ଗଲାଣି

ବେଦନା ସିକ୍ତ ଅତୀତ  । 

ପଛ କଥା ଆଉ ଭାବିଲେ କି, ହେବ

ବହୁଛି ଉଜାଣି ସ୍ରୋତ  ।