ahe jagannatha

ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ

ନାହିଁ ଗୋଡ ନାହିଁ ହାତ,

ତଥାପି ତୋହର ଆଗରେ ପଛରେ

ଶହ ଶହ ସେବାୟତ |

କଳା ମୁଁହ କଳା ବଦନ,

ସେ କଳା ମୁଖକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁକି

ମଣିଷ ଦେଖେ ସପନ |

ଦାଣ୍ଡ ତୋର ବଡ, ବଡ ତୋ ଦେଉଳ,

ତୋତେ ପରା ଟିକେ ଦେଖିବା ପାଇଁକି

ସେ ଦଣ୍ଡେ ଭକତ ଡହଳ ବିକଳ |

କଥାରେ ତ ଅଛି ମନ ଯଦି ଗଙ୍ଗା

ଗାଡ଼ିଆ ତୋହର ଗଙ୍ଗାଜଳ,

ତଥାପି ତୋ ଦ୍ୱାରେ

ଭକତ ଭିଡରେ

ଶୁଭୁଥାଏ କିଆଁ କୋଳାହଳ |

କି ମାୟା ରଚୁଛୁ, ମୋହ ଲଗାଉଛୁ,

ସଭିଙ୍କୁ କରୁଛୁ ବାଇଆ,

ଗୃହ ପରିତ୍ୟାଗି

ପ୍ରକୃତିକୁ ଭେଦି

ଭେଟନ୍ତି ତୋତେରେ କାଳିଆ |

ଯାଦୁ କି ରଖିଛୁ ତୋର ନୟନରେ

ଖିଲି ଖିଲି ନାଲି ହସରେ,

ବିମୋହିତ ହୋନ୍ତି କିବା ନର ନାରୀ

ସର୍ବେ ଭୁଲନ୍ତି ନିଜ ମତିରେ |

ବଡ ଠାକୁର ତୁ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ସ୍ଵାମୀ

ଅପାର ତୋହର ମହିମା,

ତୋର କରୁଣା ରେ

ଲୋକଙ୍କ ମନରୁ

ଅପସରୁ ସବୁ ବେଦନା |

ଖଣ୍ଡିଆ ହାତରେ

ବୁଲାଇ ଦେ ରେ

ଖଡ଼ଗକୁ ଚଉଦିଗ,

ଭେଦ କରିଯାଉ

ସର୍ବଦା ପାପ ସୀମା

ଉଦ୍ଧରି ଯାଉ ଏ ଜୀବନ |