ଆକୃତି

ହୃଦୟର ଭାବନାର ରଙ୍ଗରେ

ଆଙ୍କି ହେଇଗଲା ଏକ ସୁନ୍ଦର ଆକୃତି

ଏକ ଅକୁହା ଉନ୍ମାଦ ଉଠିଗଲା ହୃଦୟରେ

ମନ ନାଚି ଉଠିଲା ସ୍ପନ୍ଦନର ତାଳେ ତାଳେ

ସେଇ ଆକୃତିର ନା ବର୍ଣ୍ଣ ଅଛି ନା ରୂପରେଖ

ତଥାପି ମନ ଵିିିମୋହିିତ ତାର ରୂପରେ

ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ଚେତନା ହରେଇ ଚାଲିିିଛି

ତା'ର ଅପୂର୍ବ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଅନୁଭୂତିରେ

ଓଠର ପ୍ରତି ହସରେ ତାର ବର୍ଣ୍ଣନ

ନୟନ‌ର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଛବିରେ ତାର ଦୃଶ୍ୟମାନ

ଆକୃତିର ଆକାର ନାହିଁ ସତ

କିନ୍ତୁ ବନ୍ଦୀ ସିଏ ଏକ ଛୋଟିଆ ହୃଦୟର

ମନ ଉଡ଼ି ଚାଲିଛି ରଙ୍ଗୀନ୍ ପ୍ରଜାପତି ଭଳି 

ସ୍ୱାଧୀନ ଭାବରେ ସବୁ ପ୍ରତିବନ୍ଧ ଭାଙ୍ଗି

ଜାଣିନି ତାର ଆକୃତି ପୁରା ହେବ ନା ନାହିଁ

ତାକୁ ତାର ଠିକ ଠିକଣା ମିଳିବ ନା ନାହିଁ

ତଥାପି ମାଡ଼ି ଚାଲିଛି ଆଗକୁ

ରଙ୍ଗହୀନ ସେଇ ଆକୃତି କଳ୍ପନାରେ ।