गोष्ट एका भावाची
गोष्ट एका भावाची


एक मध्यमवर्गीय कुटुंब.
दुपारी २ वाजलेले. मोबाईल वाजतो. आई फोन उचलते.
आई :- हेलो
शिक्षिका :- हेलो, सुयोग ची आई बोलताहेत ना.
सुयोगची आई :- हो. हो madam. असा अचानक फोन केला. सुयोगला काही झालंय का?
शिक्षिका :- नाही, तो ठिक आहे हो. त्याची एका मुलीने तक्रार केलीय आमच्याकडे.
सुयोगची आई ( काळजीत ):- क..काय.. कुणी? आमचा सुयोग कुणालाच त्रास देत नाही हो. नक्की काहीतरी गैरसमज झाला असेल. तुम्ही मुलीच्या पालकांचा नंबर द्याल का. म्हणजे नेमक काय झालं कळेल.
शिक्षिका :- मी सांगतो तुम्ही लिहून घ्या. ९६७++... बरं ठेवते मी फोन .
सुयोगची आई :- बरं madam.
आई फोन करुन स्नेहा आणि तिच्या आईला घरी बोलावून घेतात.
संध्याकाळी ७ वाजता दाराची बेल वाजते. थोड्या वेळाने आई दार उघडते.
आई :- या ताई, ये गं स्नेहा.
स्नेहाची आई :- तो तुमचा सुयोग ( रागात) पाहा थोडं.
सुयोगची आई :- नक्की काय झालं सांगाल का? दुपारी शाळेतून कळले मला की ..
स्नेहा :- काकू सुयोग माझ्याकडे पाहत असतो मधल्या सुट्टीत. मला चांगलं नाही वाटत त्याच ते.
सुयोगची आई :- हो मग ....
स्नेहाची आई :- मग मग काय. काळजी वाटते हो माझ्या पोरीची आम्हाला. आजचा जमाना चांगला नाही. काही सांगता येत नाही.
सुयोगची आई :- तुम्ही समजताय तसे नाहिये ताई.
सुयोगची आई :- सुयोगला एक लहान बहिण होती. चार महिन्याआधी वारली ती एका अपघातामध्ये.
स्नेहाची आई :- ओह सॉरी... वाईट झालं.. पण...
सुयोगची आई :- महिन्याभरापासुन सुयोग सांगतोय मला स्नेहाबद्दल की ती त्याच्या बहिणीसारखी दिसते आणि खेळकर, थोडी नटखट आहे म्हणे.
स्नेहाची आई :- हो का.
सुयोगची आई :- या रक्षाबंधनला हिला मी राखीसाठी बोलावणार होतेच मी. तो तिला बहिण मानतो हो.
स्नेहा :- तो बोलला नाही मला कधी मला.
सुयोगची आई :- तसा थोडा अबोल आहे गं तो. त्याचा मुड असतो तरच सांगतो मनातले.
स्नेहाची आई :- सॉरी हं ताई. माझा गैरसमज झाला हो आमचा. तो बहिणीच्या नात्याने पाहत होता हिला. मी आपले काही वेगळच समजले.
सुयोगची आई :- तुमचे वाटणेही स्वाभाविक आहे म्हणा. शेवटी पोरांचा काय भरोसा. पोरंच ती.
स्नेहा :- काकू मी पण सॉरी ...
सुयोगची आई :- ते सुयोगला बोलायचे तू. ओके तो असेल आत खोलीत. दोन्ही बाया स्वयंपाकघरात जातात अन् गप्पा करत बसतात. स्नेहा हळूच सुयोगच्या खोलीत जाते.
सुयोग :- (स्नेहाला पाहून) कशाला आली तू. तुझ्याशी नाही बोलायचं मला. जा जा...
स्नेहाची आई :- अगं बाई आत्ता काय झाले यांचे. आजकालची पोरं पण ना.
सुयोगची आई :- आत्ता हक्कानं भांडू द्या त्यांना. तुम्ही चहा प्या. थंड होईल हो तो.
स्नेहा :- सॉरी, सॉरी. तू बहिण मानतो मला माहित नव्हते रे. तुला मॅडमनी चापट मारली लागलं नाही ना तुला जास्त.
सुयोग :- नाही लागली. (जवळच टेबलवर त्याच्या बहिणीचा फ्रेम केलेला फोटो असतो)
स्नेहा :- तुझ्या बहिणीचा फोटो आहे नं हा. काकुंनी सांगितले मला तिच्याबद्दल.
सुयोग :- हो. माझ्या दीदीचाच फोटो आहे हा. (त्याचा चेहरा गंभीर होतो.) रडत रडत... ती ...
स्नेहा (त्याच्या केसांवर हात फिरवत) : ती कुठेच नाही गेलीय परत आलीय... आधी शांत हो पाहू तू. आहे मी नेहमी तुझ्यासोबत.
सुयोग :- मग आजपासून आपण भाऊ - बहिण ओके.
स्नेहा :- ओह या ब्रो...
स्नेहा :- काकू हा तुमचा सुया..
सुयोग :- सुयोग नाव आहे माझं. सुया बिया नाही .
स्नेहा :- बहिण आहे मी काहीपण म्हणेन तुला.
(सुयोग तिचे केस जोराने ओढतो)
स्नेहा :- आई गं...
सुयोगची आई :- "एक हजारों में मेरी बहना है." झाले असेल तर येता का नाश्ता रेडी झालाय.
सुयोग आणी स्नेहा एकाच स्वरात " हो ss" .." चलो ss"