वारा ही स्तब्ध होतो
वारा ही स्तब्ध होतो
संपताच वादळ मोठे
वारा ही स्तब्ध होतो ।
उपद्व्याप काय केले
आढावा त्याचा घेतो ।
उडालेले घराचे छत
धाराशायी झालेली झाडे ।
काळजीने ग्रस्त माणसे
त्यांच्या डोळ्यातली आसवे ।
चिव चिव करणारी पाखरे
आडोसा शोधणारे जीव ।
मावळलेल्या आशा
पदरात असलेली निराशा ।
लागतो वेळ थोडा पण
सावरतात दुःखातून सारे
परत वाहतात निःशब्द वारे ।