स्त्री.....
स्त्री.....
कधी फुलांइतकी कोमल
कधी पाण्यासारखी निर्मळ
कधी पहाटेच स्वप्न
कधी अवशेष भग्न
कधी स्त्रीदेहाचं वर्णन
कधी चरित्र्यच हनन
कधी मायेची फुक
कधी वासनेची भूक
वेदनेचा आकांत
राग आहे संतप्त
मनात भावनांचा हल्लकल्लोळ
कधी कुणाच्या मनातील संशयकल्लोळ
कधी मी भासते पहाटेचा मंद स्वर
कधी झेलते मी भीबस्त नजर
कुठेच नाही मला सुरक्षा
प्रत्येक ठिकाणी केली जातीय दुर्दशा
करून मला विवस्त्र
चालतच राहते न्यायालयाचे सत्र
कुठेच मिळत नाही न्याय
वाढतच चाललाय अमानवी अन्याय
बलात्कार स्त्री हत्येचं पर्व कधी संपणार
माणूस म्हणून मी सन्मानानं कधी जगणार