सन्मान नारीचा

कोजागरी पौर्णिमेला घडली एक गोष्ट 

इतिहासाच्या पानांत दडली ही गोष्ट 

पाचशे वर्षांपूर्वी ही गोष्ट घडली 

रायगड होता तो गड हिरकणी उतरली 

दुध पोहचवण्या गेली होती ती गडावर

आज्ञा होती राजांची बंद करा गडाचे दार 

तिन्ही सांजेला झाले बंद कवाड

तानुल्याचा आठवला चेहरा तिला गोड 

भुकेने झाले असेल व्याकुळ तान्हे पोर 

विनवणी केली तिने किल्लेदारास थोर 

खोला कवाड जाऊ दयाना मज 

किल्लेदार म्हणे नाही , राजाज्ञा मज 

हिरकणी माऊलींने केले भलतेच धाडस 

उतरली तो बुरुज हिरकणी कळले, राजांस 

सत्कार करूनिया माउलीचा नाव दिले बूरूजास 

मातृत्वाचे काळीज, कळले जगास 

झाले नामकरण हिरकणी त्या बूरूजाचे 

इतिहासाच्या पानांत सुवर्ण अक्षरांचे 

सन्मान माउलीचा आणि मातृत्वाचा 

धाडसी नारींचा अन् मातांचा