निरागस

शब्दांशी खेळता खेळता

शब्दांनी उलगडले मज

चेहऱ्यावर ह्या

प्रकटले तेज  

भाव अनोखे, 

ओळखीचे झाले

ना पुसता कधी;

माझे झाले

रागीट मी

स्वाभिमानी मी

प्रेमळ मी 

कडक मी 

ओळख माझी, 

ह्या भावांपायी 

दबले मनात ह्या

तत्वापायी

शब्द शब्द जुळवत;

तया मी मांडिले 

समजत - उमजत;

मला घडविले

बीज कधी हे 

कोणी रोवले

अंकुर तयासी;

आता फुटले

ना जाहले परिपक्व

हे व्यक्तिमत्त्व अजुनी  

निरागसता दिसते कधी

आरश्यात पाहुनी 

ओळखले लोकांस

अनोळखी "मी" स्वतःस 

भासले जे त्यास  

भासले काही स्वतःस 

वेळ खर्चिला;

ओळख माझी कराया

रक्त आटवले;

जगात मिरवाया

विसरून गेलोच कसे 

अंश देवाचा

भावशून्य होऊन 

घेणार निरोप जगताचा 

सर्व भाव विरून

होणार मातीमोल 

कधी कळेल मज;

निरागसतेचे मोल???