कोरोनाख्यान

मन जरा घाबरलंय 

कोरोनाच्या रौद्र रुपाला 

टाळणार कसं आता 

या भयानक कोपला || 

चोरपावलांनी तो आला 

दिलं सारं अंधारून 

कहर कळता त्याचा 

टाकलं सर्वांना हादरवून ||

वाट पहाताय सारेजण 

ओसरेल त्याचा जोर 

मृत्यूच्या तांडवाने मात्र 

जीवाला लागला घोर ||

कोरोनाची विदारक चित्रं 

जशी डोळ्यासमोरुन सरकली 

मानवाच्या असाह्यतेच्या जाणिवेने 

छाती माझी हबकली ||

दिवस असो रात्र 

नाही डोळ्याला डोळा 

कोरोनाच्या भयानक थैमानाने 

पोटात येतो गोळा ||

सुन्न झालं सारं 

वाटतं वैऱ्याची रात्र 

मन बिचारं समजावतंय 

टिकव यात धीर मात्र ||