STORYMIRROR

Alaknanda Sane

Tragedy

3  

Alaknanda Sane

Tragedy

खेळणं

खेळणं

1 min
187

मी सकाळी स्वयंपाक करत होते

तेंव्हा माझ्या मुलीने

माझ्याकडे खेळणे मागितले

मी तिला विस्तव दिला

दिले दोन जळजळीत निखारे

तिने खुशाल ते हातात धरले

अन ती खेळत राहिली

त्या निखारयांशी

त्यांची राख फुंकून फुंकून 


तिचे हात पोळले नाही

तिने थयथयाट केला नाही

की तिच्या हातावर

एव्हढासा फोड देखील उठला नाही


तिची नाळ आगीशीच जोडलेली होती 

तिथूनच शिकून आली होती

विस्तवाशी खेळणं

अग्निदिव्यातून जाणं !!!


Rate this content
Log in

More marathi poem from Alaknanda Sane

Similar marathi poem from Tragedy