जीवनाची कविता

शब्दांना जुळती शब्द

चार ओळींची कविता ।

आयुष्यच पडे अपुरे

संपेना लिहिता लिहिता ।

रोज सूर्याची असे साक्ष

रात्री चांदण्यांची सरिता ।

सुखदुखाच्या आठवणी

अंतरात जणू ती गीता ।

अर्थाचे कधी होती अनर्थ

घडे त्यातून मग कथा ।

पुसून डोळ्यातली आसवे

मिटते कुठली व्यथा ।