STORYMIRROR

Sanjay Ronghe

Tragedy

2  

Sanjay Ronghe

Tragedy

जीवन माझे जीवन

जीवन माझे जीवन

1 min
76

जीवन माझे जीवन

करू कसे मी कथन ।

डोळ्यात आसवं किती

दुःख उरात भरून ।

व्याप साऱ्या दुनियेचा

चिंता मोठी हो गहन ।

जगतो जरी गरिबीत

विचारांनी आहे सधन ।

सोने नाणे करू काय

हवे दोन वेळ जेवण ।

अंग झाकाया कपडे

मुला बाळांचे शिक्षण ।

नाही लालसा कशाची

नको बिना दवा मरण ।

कृश झालेला हा देह

लागेल किती हो सरण ।

जगा तुम्ही सारे छान

आम्हाही करा सज्ञान ।

झंडा फडकेल उंच

ठेवा आमचीही शान ।

जीवन माझे जीवन

करू कसे मी कथन ।

डोळ्यात आसवं किती

दुःख उरात भरून ।


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy