തീഗോളം

ഒരിക്കൽ വന്നു നിനക്കായീ....

പോയീ മറഞ്ഞതും...നിനക്കായി... മഞ്ഞിൽ ,

ഓർമകളുടെ തോരാത്ത വേനലിൽ ,

മഴവില്ലിൻ ചാരുത കണ്ടെത്തി...

മഴയിൽ ആളുന്ന തീ ഗോളം പോലെ

മഞ്ഞിൽ കുഴിച്ചിട്ടവ പലതും ..

ഉരുകി ഒലിക്കുന്നൂ....

അവയിൽ,അക്ഷമയോടെ..മഞ്ഞ് നോക്കി..കണ്ടില്ലാ..

വീണ്ടും,നോക്കി.. അപ്പോഴേയ്ക്കും...ഉരുകി തീർന്നിരുന്നു..

കാലത്തിൻ്റെ അടയാളങ്ങൾ പോലും ,

കണ്ണിലും മനസ്സിലും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... 

എങ്കിലും,

ജീവനില്ലാത്ത എൻ്റെ, മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും...

തീഗോളം പോലെ എന്തോ ഒന്ന്

ഇപ്പോഴും ഉരുകി ഒലിക്കുന്ന പോലേ...