ભ્રમણા

સુરાહીના ઘર તરફ આગળ વધતાં સ્વપ્નીલના પગલામાં લક્ષ્ય પામી લીધાનો થનગનાટ હતો, ને ચિત્તમાં વિચારયાત્રા. આજે તો હું સુરાહીની કમળનાળ સમી કોમળ આંગળીમાં સગાઈની અંગૂઠી પહેરાવી જ દઈશ. હીરાની કિંમતી અંગૂઠી ખરીદવા ગજા બહારનો ખર્ચ થયો, પણ તેના માટે કરેલો ગમે તેટલો ખર્ચ ઓછો જ લાગે, કેમકે તે પત્ની પૂર્ણા કરતાં કેટલી અદ્ભુત છે ? જો કે પૂર્ણા અને સુરાહીની તુલના જ ક્યાં શક્ય છે ? સુરાહી તો સુરાહી જ. જાણે આકાશમાંથી ઊતરી આવેલી અપ્સરા. તેના ઘાટીલા દેહ અને અવશ કરતી ઘંટડીના રણકાર જેવી મધુર વાણીથી દૂર રહી જ ન શકાય. તેના વાંકડિયા કેશની ઘટા અને ધરાના વમળ જેવી ગુઢ, કાળી ઝેબાણ આંખોનાં ઊંડાણમાં ડૂબ્યા પછી તરીને બહાર આવવાની ઈચ્છા જ ન થાય. તેના મોહક ચહેરા પરના મુક્ત ખડખડાટ હાસ્યે મને તેનો કરી જ લીધો. તેના 'ચુંબકીય' આકર્ષણની અહેવાલના હું કેમ કરી શકું ?

 હું સુરાહીને પત્ની બનાવવા ઝંખી રહ્યો છું, એ વાત છેવટે આજે પત્નીને કહી જ દીધી. મનમાં તો વિચારેલું : પૂર્ણા સહેલાઈથી છૂટાછેડા નહીં જ આપે. ભલું બૂરું કહી રૂપિયાની માગણી કરશે...પણ એવું કશું જ થયું નહીં. તે તો પોતાનો માસુમ ચહેરો ઉઠાવી સ્નેહભરી આંખે જોતી મૃદુ અવાજે માત્ર આટલું જ બોલી: "આપ યોગ્ય નિર્ણય જ લેશો. જેનાથી આપને સુખ મળે એમાં મારી સંમતિ કેમ ન હોય ?"

સુરાહીનાં ઘરનાં બંધ બારણાં પાસે પગ મૂકતાં જ તેની વિચારયાત્રા અટકી. ને અંદરથી ચિત્તને વિહવળ કરતો સુરાહીનો માદક અવાજ તેના કાને અથડાયો:"શું દીદી, તું ય સાવ નકામી વાત કરે છે ! હું તે કદી સાવ મૂર્ખ અને ઢંગધડા વિનાના સ્વપ્નીલ સાથે લગ્ન કરું ? એવા તો દસ-બાર મારી આસપાસ ફરે. રૂપિયા મેળવવા ફરવા દેવાના, અને લગ્ન કરવાની લાલચ આપ્યા કરવાની. બીજું શું ?"

 સ્વપ્નીલના હાથમાંથી ઝગારા મારતી હીરાની વીંટી સરીને ધૂળમાં રગદોળાઈ.