ઓણુકા વરસાદમા બે ચીજ કોરી કટ

ઓણુકા વરસાદમાં બે ચીજ કોરી કટ,

એક અમે પોતે ને બીજો તારો વટ!

નેવા નીચે ઓસરી, આંખો નીચે ગાલ,

નખથી નક્ષત્રો સુધી જળ આંબ્યું આ સાલ.

વાવાઝોડું હોય તો કરીએ બંધ કમાડ,

આ તો ઘરમાં પાડતું જળનું ટીપું ધાડ.

નખ ઉગ્યા અંધારને, ભીંતે ઊગી દાઢ,

ઉપર મારે આંચકા અણિયાળો આષાઢ.

તારા વટને કચ્છની સૂડી સરખી ધાર,

અમે કમળની દાંડલી - કરીએ શું તકરાર ?

મીરાં કહે કે સાંવરા, વાગે વીજળી બહુ,

બીજું શું શું થાય તે આવ, કાનમાં કહું