வாக்குறுதி

ஒரு காலத்தில், வெகு தொலைவில், ஒரு ராஜா வாழ்ந்தார் .அவருக்கு ஒரு அழகான மகள். மகாராஜாவிற்கு அவளை மிகவும் பிடிக்கும். .அவள் எது கேட்டாலும் வாங்கி தருவார்.

ஒரு அழகான மகள் ஒரு இளவரசி. அவர்கள் ஒரு பெரிய காடுகளால் சூழப்பட்ட ஒரு கோட்டையில் வசிக்கிறார்கள். ஒரு வருடம்

அவளுக்கு.பிறந்தநாளுக்காக, மன்னர் அவளுக்கு ஒரு தங்க பந்தை பரிசாக வழங்கினார்.

காடுகளின் நடுவில் மிகப் பெரிய குளம் இருந்தது. இளவரசி சலித்தபோது, ​​அவள் குளத்தின் அருகே உட்கார்ந்து தனது தங்கப் பந்துடன் விளையாடுவாள். அது அவளுக்கு பிடித்த பொம்மை.

ஒரு நாள் அவள் பந்தை தண்ணீரில் இறக்கிவிட்டாள். குளம் மிகவும் ஆழமாக இருந்ததால் அவளால் கீழே பார்க்க முடியவில்லை. இளவரசி மிகவும் வருத்தப்பட்டாள், அவள் அழ ஆரம்பித்தாள்.

அவள் அழுதபடி, “இளவரசி, நீ ஏன் அழுகிறாய்?” என்று ஒரு குரல் கூப்பிட்டது. அவள் தண்ணீரில் ஒரு பெரிய அசிங்கமான தவளையைக் கண்டாள். "நான் என் தங்க பந்தை இழந்துவிட்டேன்," இளவரசி துடித்தார்.

அழாதே! என்றது தவளை .நீங்கள் என் நண்பராக இருப்பீர்கள் என்று உறுதியளித்தால், நான் உங்கள் தட்டில் இருந்து சாப்பிட்டு உங்கள் படுக்கையில் தூங்கட்டும், பிறகு நான் உங்கள் பந்தை உங்களுக்குக் கொண்டு வருவேன்." "ஆம் நான் சத்தியம் செய்கிறேன்," இளவரசி பதிலளித்தார். மெல்லிய தவளை, அவள் நினைத்தாள், அவனால் ஒருபோதும் குளத்தை விட்டு வெளியேற முடியாது!கேவலமாக நினைத்தாள்.தவளையால் என்ன செய்ய முடியும் ?அது தண்ணீரை விட்டு வெளியே வர முடியாது என்று இளவரசி நினைத்தாள்.

தவளை கீழே மூழ்கி வாயில் பந்தைக் கொண்டு நீந்தியது. இளவரசி மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார்! அவள் பந்தை எடுத்துக்கொண்டு ஓடிவிட்டாள். காத்திருங்கள்!என்று தவளை கத்தியது. நான் இல்லாமல் நீங்கள் வெளியேற முடியாது!ஆனால் இளவரசி கேட்கவில்லை. அவள் ஒரு அசிங்கமான தவளையுடன் நண்பர்களாக இருக்க விரும்பவில்லை.

அந்த நாளின் பிற்பகுதியில், இளவரசி இரவு உணவிற்கு உட்கார்ந்தபோது, ​​கதவைத் தட்டுவதைக் கேட்டாள். இளவரசி, கதவைத் திறந்து என்னை உள்ளே விடுங்கள் .கதவின் பின்னால் இருந்து ஒரு குரலை வளைத்தாள். இளவரசி கதவைத் திறந்து தன் திகிலைக் கண்டாள், தவளை! ஆ!அவள் கூச்சலிட்டாள்.

இது ஒரு மாபெரும்? அதிசயம் என்று மன்னர் கேட்டார். இளவரசி தனது வாக்குறுதியைப் பற்றி விளக்கினார். ராஜா, நீங்கள் வாக்குறுதியளித்ததை நீங்கள் செய்ய வேண்டும். போய் அவனை உள்ளே விடுங்கள்.

இளவரசி தவளையைஉள்ளே விடச் சொன்னார். தவளையும் மேஜை மீது வந்து அமர்ந்து தட்டில் உள்ள உணவை வயிறார உண்டு மகிழ்ந்தது.ஆனாலும் இளவரசிக்கு அது பிடிக்கவில்லை தான்.

என்ன செய்வது கொடுத்த வாக்குறுதியை நிறைவேற்ற வேண்டிய கட்டாயம் இளவரசிக்கு.ஆனால் தவளை சாப்பிட்ட உணவை அவளுக்கு சாப்பிட மனம் வரவில்லை.

தவளை தனது இரவு உணவை முடித்ததும், அவர் தூங்க விரும்பினார், இளவரசியை படுக்கைக்கு அழைத்துச் செல்லும்படி கேட்டார். மெலிதான தவளையின் அதே படுக்கையில் அவள் தூங்க விரும்பாததால் இளவரசி அழ ஆரம்பித்தாள், ஆனால் ராஜா அவனை அழைத்துச் செல்லும்படி வற்புறுத்தி சொன்னார்.

இப்போது, ​​நீங்கள் என்னை இரவு முத்தமிட வேண்டும் என்று தவளை கூறினார். ஆமாம்!இளவரசி நினைத்தாள். அசிங்கமான தவளையை முத்தமிட அவள் விரும்பவில்லை. ஆனால் அவள் தங்கப் பந்தைப் பற்றி நினைத்தாள், அவள் வாக்களித்ததை நினைவில் வைத்தாள், அதனால் அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டு தவளைக்கு முத்தமிட்டாள்.

திடீரென்று, தவளை ஒரு அழகான இளவரசனாக மாறியது! அவர் ஒரு பொல்லாத சூனியத்தால் மாற்றப்பட்டதாகவும், அவளால் மட்டுமே அவரை விடுவிக்க முடியும் என்றும் அவர் இளவரசிக்கு கூறினார். விரைவில் அவர்கள் மிகவும் நல்ல நண்பர்களாக மாறினர். அவர்கள் எப்போதும் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்ந்தார்கள்.

உங்கள் வாக்குறுதிகளை நிறைவேற்றவும்.