இயல்பு வாழ்க்கையில் நம்முடைய ஒவ்வொரு இலக்கும் நாம் எடுக்கும் ஒரு சபதம்தான்.

நான் ஒரு மனிதன், என் உள்ளுணர்வு என்னை இரக்க முள்ளவனாக

ஆபிரகாம் கனிவானவர், நேர்மையானவர். அவர் தனது மூத்த சகோதரரை நம்பினார்

கதை வகுப்பறையில் ஆரம்பிக்கிறது. மதிப்பெண் வாசிக்கத் தொடங்குகிறார் ஆசிரியர். வகுப்பு ஐந்தாக இருந்தது.

இந்தச் சமயம் திடீரென மென்மையான குளிர்ந்த காற்று பஸ்ஸினுள் ஊடுருவிப் புகுந்து பிரயாணிகளை

ஒரு நாளைக்கு மும்மடங்கு லாபம் சம்பாதித்தார்

மொபைல் விடாது ஒலிக்கவே எடுத்த லிசி அதிர்ந்தாள்

அரக்கன் கூர்மையான கூக்குரலைக் கூறி மறைந்தான்

பின்னர் குடும்பத்துடன் ஊட்டி சென்ற போட்டோக்கள் மீண்டும் அவன் நினைவுகளை கிளறியது

கோடரி உடைந்து வெட்டியவனின் தலையில் தெறித்து அவன் மண்டை பிளந்து ரத்தம் கொட்டி கதறியபடியே

மாதம் பிறந்தவுடனே என் சம்பளத்தை உங்கள் கணக்கிற்கு மாற்ற சொல்லி விடுகிறீர்கள். என்னிடம்

அவர் என்னிடம் "சார்... ஏதோ புக்கிங் மிஸ்டேக் போல தெரியுது. நீங்க எதுக்கும் டிடிஈ கிட்ட

பகலெல்லாம் அசிங்கமாகவும் இரவு மட்டும் மிகவும் அழகாய் இருப்பாய் என்று நல்ல தேவதைகள்

தினமும் இவன் வாசலருகில் காத்துக் கிடப்பதும், அவள் இவனைப் பார்த்து புன்னைகைப்பதுமாய் நாட

அவளுடைய முகச்சுழிப்பு திடீரென அவனுக்கு ஆறாம் வகுப்பில் படித்த ஸ்வாதியை நினைவில் கொண்டுவ

பாட்டி சுத்தம் செய்த கத்தரிக்காய்களை சிறுதுண்டுகளாக வெட்டிக்கொண்டே

அடுத்த நாள் அவர்கள் விமான நிலையத்தில் சந்தித்துக்கொண்டனர். நான் உன்னை ஒன்று கேட்கவா என்றான்

எனக்கு வாழ்வில் பெரிதாக தேடுதல் ஒன்றும் கிடையாது. என்னால் அறிவியல் போன்ற விஷயங்களை

இன்று நினைத்துப் பார்த்தோமேயானால், எல்லாமே நகைச்சுவை தான்.

படித்த படிப்பிற்கான வேலைகள் கிடைத்தும், பாடலாசிரியர் ஆக வேண்டும் என்ற பசி...