ସେ ରାସ୍ତାରେ ଯାତ୍ରା

ହୃଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନ ଥକିବା ଯାଏଁ

ଯିଏ ଝଡ଼କୁ ସାମ୍ନା କରନ୍ତି

ସବୁ ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ

ଛାତିରେ ଚାପି ଧରି

ସନ୍ତାନର ଓଠରେ

ହସଟିଏ ଖେଳନ୍ତି

ସେମାନେ ମାତା ପିତା |

ରକ୍ତକୁ ପାଣି କରି

ଆଖିରୁ ଲୁହ ନିଗାଡ଼ି ନିଗାଡ଼ି

ଜୀବନଟା ସାରା ସେମାନେ

ନୈତିକତାର ପାଠ ପଢ଼ାନ୍ତି,

ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ହୋଇ

ଆଗକୁ ଯିବାର ରାସ୍ତା ଦେଖାନ୍ତି|

ଏମିତି ଆଉ କିଏ ଅଛି ଯେ

ଜୀବନଟା ସାରା ଜଳି ଜଳି

ସଂଜୀବନୀ ଶକ୍ତି ଭରିଦିଅନ୍ତି ?

ନିଷ୍ପଲକ ନୟନରେ

ନୂଆ ସମ୍ଭାବନାର ବିକଳ୍ପ

ସ୍ୱପ୍ନରେ ଅହରହ ମଗ୍ନ ଥିବା

ମଣିଷ ସେମାନେ |

ଆମେ ଦେଖୁଥିବା ସ୍ବପ୍ନସବୁ

ସେମାନେ ଦେଖାଇଛନ୍ତି ,

ସତ ପଥର ଯେଉଁ ରାସ୍ତା

ସେମାନେ ଜୀବନରେ ବାଛିଛନ୍ତି

ଆଗକୁ ଯିବାର ବାଟ ଭାବି

ସେ ରାସ୍ତାରେ ଯାତ୍ରା କରୁଛି |