ଜୀବନ

ଜୀବନ ଯୌବନ ଗର୍ବ ଅଭିମାନ

ସବୁ ଅଟେ କ୍ଷଣ ସ୍ଥାୟୀ,

ସମୟର ମହା ପ୍ରଳୟ ସ୍ରୋତରେ

ସବୁତ ଯାଏ ମିଳାଇ l

ରୂପର ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ରହେ ନାହିଁ ଏଠି

ଗୁଣ ହିଁ ଅମୂଲ୍ୟ ମୂଲ୍ୟ,

କାଳର କରାଳ ବିଭୀଷିକା ମଧ୍ୟେ

ସମୟ କରେ ତାଛଲ୍ୟ l

ପାଣି ଫୋଟକାର ଜୀବନ ଅଟଇ

ଖାଲିଟାରେ ଅଭିମାନ,

ମୋର ମୋର କହି ଆବୋରି ବସନ୍ତି

ସବୁ କିଛି ମୂଲ୍ୟ ହୀନ l

ମାତୃ ପିତୃ ଠାରୁ ଅମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପତି

ଦୁନିଆରେ କିଛି ନାହିଁ,

ତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ଯିଏ ପାଇଛି,

ଦୁଃଖ ତା ଜୀବନେ ନାହିଁ l

ଲକ୍ଷେ ଦାନପୁଣ୍ୟ କଲେ କିସ ହେବ

ଭକ୍ତି ନଥିବା ଜୀବନ,

ଜୀବନ୍ତେ ଆହାର ନଦେଇ ମୁଠେ

ମଲେ ଦେଲେ ଭୁରି ଭୋଜନ l

ଅଜ୍ଞାନେ ଅନ୍ଧାରେ ଯିଏ ଡୁବି ଅଛି

ସେ କି ଜାଣିବ ବିକାଶ,

ଆଲୋକ ବିହୁନେ ଦୀପ ଶିଖା ଟି

କେମନ୍ତେ କରିବ ପ୍ରକାଶ l

ସୁକାନ୍ତି ହୋତା