🇮🇳 ସାରେ ଜହାଁସେ ଅଚ୍ଛା

ଭାରତର ଇତିହାସରେ ନିଜ ମାତୃଭୂମି ଭାରତମାତା ପାଇଁ 

ଅନେକ ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ନିଜ ଆତ୍ମବଳୀଦାନ କରି ସହିଦ୍ 

ଅମର ପୃଷ୍ଠାରେ ନାଁ ଲିପିବଦ୍ଧ କରିଯାଇଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କ ବୀରତ୍ୱ ସାହସିକତାର ପରାକାଷ୍ଠା ଆଜି ବି ଦେଶପ୍ରେମୀ ମାନଙ୍କ 

ମନରେ ଉଜ୍ଜୀବିତ। ଗାନ୍ଧୀ, ଗୋପବନ୍ଧୁ, ବାଜି ରାଉତ , ବିପ୍ଳବୀ

ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁ, ତାତିଆ ଟୋପେ , ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ, ସହିଦ 

ବିର୍ସା ମୁଣ୍ଡା, ଧର୍ମପଦ,ଚାଖି ଖୁଣ୍ଟିଆ ଆଦି ଅନ୍ୟତମ ! ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ ବୀରାନାରୀ ଦେଶପ୍ରେମୀ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ ଯେଉଁମାନେ ନିଜ ମାଆ ମାତୃଭୂମୀ ପାଇଁ ନିଜ ଜୀବନକୁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ କରି ଦେଇଥିଲେ , କୁନ୍ତଳା କୁମାରୀ ସାବତ, ରମାଦେବୀ ଚୌଧୁରୀ, ମାଳତୀ ଚୌଧୁରୀ,ଇନ୍ଦୀରା ଗାନ୍ଧୀ ,ରାଣୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀବାଈ , ରାଣୀ ପଦ୍ମାବତୀ ସେହିପରି ଆଊ ଜଣେ ଅନନ୍ୟା 

ବୀରାରାଣୀ ଥିଲେ ହାଡୀରାଣୀ ! ତେବେ ଆସନ୍ତୁ ପାଠକ ବୃନ୍ଦ 

ଆମେ ଜାଣିବା ସେହି ମହୀୟସି ମହିଳା ଦେଶପ୍ରେମୀଙ୍କ ବିଷୟରେ.....

( ବୀରାରାଣୀ ହାଡିରାଣୀ )

-------------------------------

ବିଗତ ଇତିହାସର ଅନ୍ୟତମ ସ୍ୱର୍ଣୀମ ପୃଷ୍ଠାରେ ଲେଖାଥିବା ଅନ୍ୟତମା ଅନନ୍ଦ୍ୟ ସୁନ୍ଦରୀ ରାଣୀ ଥିଲେ ହାଡୀ ରାଣୀ । ରାଜା (ହଡା ସର୍ଦ୍ଦାର )ରତନ ସିଂ ଙ୍କ ନବ ବିବାହିତା ଧର୍ମପତ୍ନୀ । ସେ ଏତେ ଦିବ୍ୟ ସୁନ୍ଦର ଥିଲେ ଯେ ରାଜା ତାଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡେ ନିଜ ପାଖରୁ ଅଲଗା ହେଇ ରହିପାରୁ ନଥିଲେ । ହେଲେ ସେଇ ସୋନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଦିନେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ କାଳ ହେବ ସେ ଜାଣି ନଥିଲେ । ଇତିହାସ କୁହେ ତାଙ୍କରି ଗାଥା । ଯିଏ ନିଜ ମସ୍ତକ ନିଜେ ଛେଦିତ କରି ଦାସୀ ହସ୍ତରେ ପଠାଇ ଦେଇଥିଲେ ରାଜାଙ୍କ ଯୁଦ୍ଧ ସ୍ଥଳକୁ । ଏକ ମର୍ମସ୍ପର୍ଶୀ ରୋମାଞ୍ଚକର ସତ୍ୟ କାହାଣୀ ଆସନ୍ତୁ ପଢ଼ିବା ।

               🌿♦️🌿♦️🌿♦️🌿

ହାଡି ରାଣୀ ରାଜସ୍ଥାନର ର ଜଣେ ବୀରାଙ୍ଗନା ରାଣୀ ଥିଲେ ।ସେ ହଡା ଚୋଉହାନ୍ ରାଜପୁତ ଙ୍କ ସୁପୁତ୍ରୀ ଥିଲେ । ତାଙ୍କର ବିବାହ ରତନ୍ ସିଂହ ଚୁଡାୱତ୍ଙ୍କ ସହ ହୋଇଥିଲା । ରତନ୍ ସିଂହ ମେଉଆଡ୍ ର ସଲୁମ୍ବର ର ସର୍ଦ୍ଦାର ଥିଲେ । ନିଜର ନବ ବିବାହିତା ହାଡୀ ରାଣୀ ଙ୍କ ସୋନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ରେ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ରଣକ୍ଷେତ୍ର କୁ ଯିବାପାଇଁ ଆଗ୍ରହ କରୁନଥିଲେ ।ଦିବା ନିଶି ପତ୍ନୀଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ଲାଳାୟିତ ହୋଇ ତାଙ୍କରି ଚିନ୍ତାରେ ମଗ୍ନରହୁଥିଲେ । ସେଥିପାଇଁ ରାଜ୍ୟରେ ଶତୃଭୟ ମାଡିଆଶିଲା । ବିପକ୍ଷ ରାଜା ମହାରାଜା ଙ୍କ ସହ ନିଜ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ସୁରକ୍ଷା ହେତୁ ସେ ଦିନେ ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ପାଖରେ ବସାଈ ତାଙ୍କୁ ଅନେକ ପ୍ରକାରେ ବୁଝାଇଲେ । ହଡା ସର୍ଦ୍ଦାର ରତନ୍ ସିଂହ କିନ୍ତୁ ଯୁଦ୍ଧ ନିମନ୍ତେ କୋୖଣସି ଆଗ୍ରହ ପଣ ଦେଖାଇ ନଥିଲେ। ସେଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ହାଡୀ ରାଣୀ ପ୍ରତୀଜ୍ଞା ବଦ୍ଧ କରାଇଲେ ଯେ-ଯଦି , ସେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାପାଇଁ ରଣକ୍ଷେତ୍ର କୁ ନଯାନ୍ତି ସେ ତାଙ୍କର ଲାବଣ୍ୟ ମୁଖଚନ୍ଦ୍ରମାର ଦର୍ଶନ ପାଇବେ ନାହିଁ । ତୁମେ କ୍ଷତ୍ରିୟ ଯୁଦ୍ଧ ତୁମର ପରମ ଧର୍ମ ଏକଥା ଭୁଲିଯାଉଛ କେମିତି ।ପରା କ ଏକଥା ଶୁଣି ସର୍ଦ୍ଦାର ହଁ ଭରିଦେଲେ ଯିବାପାଇଁ ଯୁଦ୍ଧ କୁ ହେଲେ ମନରେ ଖୁସି ନଥିଲା । ସେ ଚାହୁଁନଥିଲେ ହାଡୀରାଣୀଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଯିବା ପାଇଁ । କିନ୍ତୁ ଘରଣୀ ର ଦୃଢ଼ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପାଖରେ ବାଧ୍ୟ ରେ ରାଜି ହେଲେ। ହାଡୀରାଣୀ ରାଜା ରତନ୍ ସିଂହ୍ ଙ୍କୁ ଯୋଦ୍ଧା ବେଶରେ ସଜ୍ଜିତ କରିଦେଲେ କରେ କରବାଳ ଓ ଧନୂତୀର, ପୃଷ୍ଠରେ ଢାଳ,ମସ୍ତକରେ ,ପାଟପଗଡି ଓ କପାଳରେ ସିନ୍ଦୂର ଲଗାଇ ବନ୍ଦାପନା ପୂର୍ବକ ରଥ ଜୋଡା ଅଶ୍ୱରେ ବସି ରାଜାଙ୍କୁ ଶୁଭ ବିଦାୟ ଦେଲେ ରଣକ୍ଷେତ୍ରକୁ । ତାଙ୍କର ଅସ୍ଥିର ମନଟି ବାରମ୍ବାର ହାଡୀ ରାଣୀଙ୍କ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଓ ପ୍ରେମ ପାଖରେ ଅଟକି ରହିଗଲା , ତେଣୁ ସେ ବାରମ୍ବାର ଶତୃମାନଙ୍କ ହାତରେ ପରାସ୍ତ ହେଲେ। ଏଣେ ରାଣୀ ଯୁଦ୍ଧ ସ୍ଥଳରେ କଣ ଖବର ବୁଝିବା ପାଇଁ ଚାର ପଠାଇଦେଲେ । ଚାର ଯାଇ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ର ରେ ନଜର ପକାଇଲା । ରାଜା ରତନ୍ ସିଂହ କରବାଳ ଥୋଇଦେଇ ରଥ ଉପରେ ବସିଛନ୍ତି ପ୍ରୀୟ ପତ୍ନୀର ଭାବନାରେ ମଗ୍ନହୋଇ ‌। ଏହି କଥା ଦେଖିକରି ସେ ଫେରିଆସି ରାଣୀ ଙ୍କୁ ଜଣାଇଲା ସବୁ କଥା ।ରାଣୀ କଣ କରିବେ ମନରେ ଭାବିଲେ ମୋ ପାଇଁ ଯଦି ରାଜା ହେଇ ଯୁଦ୍ଧ ଛାଡ଼ିବେ । ପ୍ରଜାରେ ଅମଙ୍ଗଳ ହେବ ଲୋକ ନିନ୍ଦା ମିଳିବ। ହସିବେ ଲୋକେ ଯେ ସ୍ତ୍ରୀ ରୂପରେ ପାଗଳ ହୋଇ ରାଜା ଯୁଦ୍ଧ କୁ ଛତ୍ରଭଙ୍ଗ ଦେଲେଣି । ଆଉ ଚିନ୍ତା ନକରି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଦାସୀ ହସ୍ତରେ ଏକ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଧାରୁଆ ଖଣ୍ଡା ମଗାଇଲେ ଏବଂ ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲେ, ମୁଁ ବଞ୍ଚିଥିବା ଯାଏ ମେୱଆଡ୍ର ଆତ୍ମସମ୍ମାନ ହରେଇବାକୁ ଦେବି ନାହିଁ ଆମ ସାମ୍ରାଜ୍ୟକୁ ପର ଅଧୀନରେ ଯିବାକୁ ଦେବି ନାହିଁ । ମୁଁ ମୋର ଏହି ପ୍ରିୟ ମେୱଆଡ୍ ନିମନ୍ତେ ,ନିଜର ଆତ୍ମ ବଳୀଦାନ କରିବାକୁ ଯାଉଛି ମୋର ମୃତ୍ୟୁପରେ ମୋର ମସ୍ତକକୁ ଏକ ବଡ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଥାଳିରେ ଲାଲ୍ କପଡ଼ା ଘୋଡାଈ ରାଜାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଉପହାର ସ୍ୱରୂପ ରଣକ୍ଷେତ୍ର କୁ ପଠାଇଦେବ,ଏହା ମୋର ଆଦେଶ୍ । ଏହା କହି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ନିଜ କାନ୍ଧରୁ ଲମ୍ବାକେଶ ବେଣୀଯୁକ୍ତ ମସ୍ତକକୁ ଧରି ଗୋଟେ ଚୋଟରେ ନିଜର  ମୁଣ୍ଡ ହାଣି  ଦେଲେ । ସେଠାରେ ଯେତେ ଜନ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ ରାଣୀଙ୍କୁ ରକ୍ତାକ୍ତ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ ଛଟପଟ ହୋଇ ମୁଣ୍ଡ ବିହିନ ଶରୀର ଶେଷ ନିଶ୍ବାସ ତ୍ୟାଗ କରିବାର ଦୂଃଖ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମର୍ମାହତ କରିଥିଲା । ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲୁହ ସହ ଭୟରେ ଥରି ଉଠିଥିଲା ମେଉଆଡ୍। ସତକୁ ସତ ରାଣୀଙ୍କ ଆଦେଶକୁ ଶିରୋଧାର୍ଯ୍ୟ ସଦୃଶ ଏକ ବଡ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଥାଳିରେ ହାଡୀରାଣୀଙ୍କ ମସ୍ତକକୁ ଲାଲ୍ କପଡ଼ାରେ ଘୋଡାଇ  ଚାରମାନେ ରାଜାଙ୍କ ସମିପରେ ଭେଟି ଦେଇଥିଲେ। ତାପରେ ଆଊ କଣ୍ ଏକ ବିଶାଳ ଚିତ୍କାର ବୁକୁଫଟା ରଡିରେ ଶୋକ ଗଦ୍ ଗଦ୍ ହୋଇ କାନ୍ଦି ଉଠିଥିଲେ ରାଜା ରତନ୍ ସିଂହ !

ଯେଉଁ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ସେ ଅନିନ୍ଦ୍ୟ ରୂପବତୀ ବୀରା ରାଣୀ ଙ୍କୁ ହରାଇଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାକୁ ହରାଇବାକୁ ଦେଲେ ନାହଁ ରାଜା ,ରଣ ହୁଙ୍କାର ଦେଇ କ୍ରୋଧାନ୍ୱିତ ପ୍ରତିଶୋଧ ପରାୟଣ ହୋଇ ପୁନଶ୍ଚ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଉଠାଈ ଅତି ଭୟଙ୍କର ଭାବେ ପ୍ରତି ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ । ଓ ଶେଷରେ ସେ ବିଜୟଲାଭ କରିଥିଲେ ଶତୃ ଉପରେ ।ମେୱଆଡ୍ର ସମ୍ମାନ,ରକ୍ଷା ହୋଇଗଲା । ପାଖରେ ମରି ପଡ଼ିଥିଲେ ସମସ୍ତ ଶତୃସୈନ୍ୟ ।

ମେଉ୍ଆଡ"ର ପାଇଁ ସେ ନିଜର ଆତ୍ମ ବଳୀଦାନ ଦେଇଥିଲେ ।ଆଜି ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଉଛି ସାରା ଭାରତ। ଲୋକେ ହାଡୀରାଣୀଙ୍କୁ ପୂଜା କରୁଛନ୍ତି । ଆଜି ବି ତାଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ମହଲରେ ଚିର ଅଭୂଲା ସ୍ମୃତି ପରି ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହୋଇ ରହିଛି । ତାଙ୍କର ବଳୀଦାନ‌ ର ବୀରଗାଥାକୁ ଲୋକେ ଅନୂଭବ କରିପାରୁଛନ୍ତି। ଆମ ଦେଶରେ ଭାରତମାତା ଜନ୍ମ ଦେଇଥିବାଏପରି ଜଣେ ଜଣେ ମହାନ୍ ବୀରତ୍ୱର ପରାକାଷ୍ଠାର‌ ପ୍ରାମାଣ ଦେଇଥିବା ଏପରି ରାଣୀ ଓ ମହିଳା ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଗର୍ବିତ । ଆମେ ମଧ୍ୟ ଗର୍ବିତ ଯେ ପୂଣ୍ୟ ଭୂମୀ ଭାରତ ମାଟିରେ ଆମର ଜନ୍ମ । ସାରେ ଜହାଁସେ ଅଚ୍ଛା 🇮🇳 ହିନ୍ଦୁସିତାଁ ହମାରା ! ବନ୍ଦେ ମାତରଂ 🙏 🇮🇳 💪 ଭାରତମାତା କି ଜୟ 💪 🇮🇳 ଜୟ ହିନ୍ଦ୍ 💪 🇮🇳 

               ***ସମାପ୍ତ***

                ସସ୍ମିତା ପଣ୍ଡା,କଟକ

       ♦️🌿♦️🌿♦️