ମୂଲ୍ୟହୀନ ପ୍ରେମ

ଯେବେ ଯେବେ ତୁମ ସ୍ମୃତି ର ପୃଷ୍ଠା 

ଖୋଲି ବସେ ପଢିବାକୁ

 ସେବେ ସେବେ ତୁମ ପ୍ରତାରଣା ସ୍ମୃତି ଆସିଯାଏ ଆଖି ଆଗେ

ସାତ ବର୍ଷ ମୋର ମୂଲ୍ୟହୀନ କାହିଁ

ହେଇଗଲା ତୁମ ପାଇଁ

ଦୋଷ ନ କରି ମୁଁ ଦଣ୍ଡ ପାଏ କାହିଁ

ଖୁସି ଟିକେ ଆଶା କରି

ଚାତକ ପରି ମୁଁ କାହିଁ ଅନାଇ ରୁହେ

ତୁମ ପ୍ରେମ ରୂପ ବର୍ଷା ବିନ୍ଦୁ ର

ବର୍ଷା ଆସେ ପୁଣି ଆସେ ବସନ୍ତ

ହେଲେ ତୃଷ୍ଣା ମୋର ଭରେ ନାହିଁ

କେବେ ଥରେ ତୁମେ ଆସନ୍ତନାହିଁ

ମୋ ସ୍ବପ୍ନ ର ଝରକାରେ ପଚାରନ୍ତି ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ

କଣ ମୋର ସାତ ବର୍ଷ ଥିଲା ମୂଲ୍ୟ ହୀନ?

ସିଧାକଥା ର ସରଳାର୍ଥ ଯେ ବୁଝାଇ ଦେଇ ସହଜରରେ

ଚାଲିଗଲା କେଉଁ ସହରୀ ଆଲୁଅର ସନ୍ଧାନରେ 

 ଖୋଜି ବୁଲୁଛି ଆଜି ଯାଏ ମୋର କାହିଁ ରହିଗଲା ଉଣା

ସହରୀ ଆଲୁଅ ମାଳରେ ହଜିଯାଇ ତୁମେ ଦେଇଗଲ ପ୍ରତାରଣା ।

#ସିଧାକଥା