ତୁମେ ଓ ମୁଁ

ତୁମେ ପ୍ରଣୟ ବେଦନା ମେଳି

ମୁଁ ବୈଶାଖର ରଜ ଦୋଳି,

ତୁମେ ଚିବୁକ ଚାପର ଗୀତ

ମୁଁ ମିଠା ମୌସୁମୀ ଛନ୍ଦ ।

ତୁମେ ନୀଳ ନିର୍ବାଣର ସ୍ତୁତି

ମୁଁ କୋହଭରା ଏକ ଛାତି,

ତୁମେ ସିନ୍ଦୁର ଶୋଭିତା ବେଶ

ମୁଁ ମଶାଣୀର ମୁଠେ ପାଉଁଶ ।

ତୁମେ ଅୟଂ ଆରମ୍ଭର ଇତି

ମୁଁ ଚଉତା ଚିଠିର ସ୍ମୃତି,

ତୁମେ ଉଦ୍ଭାସିତ ଉପବନ

ମୁଁ ଅସମ୍ଭବ ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ।

ତୁମେ ଗୋଧୂଳି ଲଗ୍ନର ଛବି

ମୁଁ ବିଦଗ୍ଧ ବିରହ କବି,

ତୁମେ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଇତିହାସ

ମୁଁ ବଶୀଭୂତ ଅଵଶୋଷ ।

ତୁମେ ବିଛେଦ ଗଳ୍ପର କାରଣ

ମୁଁ ଶୂନ୍ୟ ପୃଷ୍ଠା ସଂକଳନ,

ତୁମେ ପ୍ରକାଶିତ ମହାଗ୍ରନ୍ଥ

ମୁଁ ଅଦୃଶ୍ୟର ମୁଖବନ୍ଧ ।

ତୁମେ ମାର୍ଗଶୀର ମାଣବସା

ମୁଁ ଭାଗେ ଭୋଗ ଶନିଦଶା,

ତୁମେ ମନ୍ଦିରର ମୁଖଶାଳା

ମୁଁ ଅଭିଶପ୍ତ ପାନ୍ଥଶାଳା ।

ତୁମେ ଉପହାସର ନାମ

ମୁଁ ବିଦ୍ରୋହୀର ଏକ ମନ,

ତୁମେ ହୃଦୟର ଏକ ଯୁଦ୍ଧ

ମୁଁ ସହିଥିବା ପରାଜୟ ।