ପ୍ରିୟତମା

ସେ ଅପେକ୍ଷାର ଏକ ଅସରନ୍ତା ପଥ

ମୁଁ ଅପେକ୍ଷାରତ ଏକ ନିରୁଦ୍ଧିଷ୍ଟ ପଥିକ।

ସେ ଫେରେନି ମୋ ପାଇଁ 

ମୁଁ ଫେରିପରେ ନାହିଁ ତା ପାଇଁ।

ସେ ଗପ ମୋ ପାଇଁ ଅହ୍ମକାଳରୁ

ମୁଁ ଅଚିହ୍ନା ଗାଳ୍ପିକ ଲେଖି ସାରି ପାରେ ନାହିଁ ସେ କାଳରୁ।

ନଦୀର ଦୁଇ କୂଳ ଆମେ 

ନା ମିଶି ପାରୁ ନା ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇପାରୁ।

ସେ ଚାଲେ ମୋ ପାଇଁ

ମୁଁ ବି ଚାଲିଛି ତା ପାଇଁ ସେଇ ଅସରନ୍ତା ବାଟର ଅନ୍ତ ଯାଏଁ।