ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ

ସମ୍ଭବତଃ ଆମେ ଭୁଲିଯାଇଥିଲେ

ବାସ୍ତବର ସେ କଡ଼ା ତାଗିଦକୁ।

ସ୍ୱପ୍ନର ମଖମଲି ଚାଦରରେ

ଆରାମ ଦାୟକ ଜୀବନ ବିତାଉ ବିତାଉ

ସମୟ ସରିଗଲା, ଖଟ୍ ଖଟ ଶବ୍ଦ କବାଟରେ।

ବାହାରେ ଜୁଆର ଅଜସ୍ର ଚିତ୍କାର

ଖୋଜିଲି ନିଜକୁ ଆତ୍ମୀୟକୁ

ନା ଶୁଭିଲାନି କିଛି।

ମୁଁ ହଜି ଯାଇଛି ସେଇ ସ୍ୱପ୍ନର ଦୁନିଆରେ

ବାସ୍ତବର ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ ଅସହ୍ୟ!

ଓଃ! କାହିଁ ଦେଖୁଥିଲି ସ୍ବପ୍ନ?

 କଣ ଏଇ ନିରୁଧିଷ୍ଟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାଇଁ!