ମୟୁର ଚନ୍ଦ୍ରିକା

ମଳୟ ପ୍ରବାହେ ଦୋଳିଉଠେ ଶିରେ

ଶୋଭାବର୍ଦ୍ଧକ କି ସେ ଶୋଭା ପ୍ରାପ୍ତି,

ଛାର ତରିଯାଏ ପରମ ମଥାରେ

ଦିବ୍ୟତ୍ୱରେ ଭରେ ତା ସ୍ନିଗ୍ଧ କାନ୍ତି !

ଶ୍ୟାମରଙ୍ଗ ପକ୍ଷ ଶ୍ୟାମ ମଥା ପରେ

ବିହ୍ଵଳିତ ହୁଏ ପ୍ରେମ ପରଶେ,

ବିନ୍ଦୁ ହଜିଯାଏ ସିନ୍ଧୁ ମହା ଗର୍ଭେ

ନିସ୍ତରେ ନିର୍ଜୀବ ବ୍ରହ୍ମ ପରଶେ।

ରାଧାରାଣୀ କୃଷ୍ଣ ମହାମିଳନର

ସାକ୍ଷୀ ସେ ମୟୁର ଚନ୍ଦ୍ରିକା ହୁଏ,

ମୁଁ ହୀନ ଜୀବନ ଗହଳେ ବିହ୍ଵଳି

ଧୂଳି ଧୁସରିତ ପ୍ରାଣ ପରାୟେ।