ମୁଁ ଅଭିଶପ୍ତ

ନୀଳ ଗଗନର ପକ୍ଷୀଟିଏ ତୁ

କୋଉ ଠିକଣା ତତେ ଅଜଣା

ହଜାଇ ଆଜି ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ବ

ହୋଇଛି ସିନା ମୁଁ ଵାଟବଣା ।

ଭାରତ ଯୁଦ୍ଧର ଅନ୍ତିମ ପହରେ

ନିଜ ଶବ ବହେ ନିଜର କାନ୍ଧେ

ତିଳତିଳ କରି ନିଜକୁ ଜାଳିଛି 

ପ୍ରେମର ମୂଲ କଣ ଜଗତ ବୁଝେ।

ସରଗର ପଥ ମୋ ପାଇଁ ମନା

ପତିତ ମୁଁ ହିମାଳୟ ପାଦେ

ଜଣେ ପରେ ଜଣେ ଛାଡି ଦେଲେ ହାତ

ଅନ୍ତିମ ପଥେ ଏକାକି ଲଢେ ।

ନୀକାଞ୍ଚନ ସ୍ଥାନ ଖୋଲା ଆକାଶ

ନାହିଁତ କାହାରି ଦେଖା

ଆଖିରେ ଲୋତକ ଏକା ସେ ସାଥି

ବାକି ସବୁ ମିଛ ପ୍ରହେଳିକା ।

ରହିଲା ଆବୁଝା ରହିଲା ଅପଢା

ହୃଦୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅବ୍ୟକ୍ତ

କାହାକୁ କହିବି କିଏଵା ଶୁଣିବ

ଲାଗେ ସତେ ମୁଁ ଅଭିଶପ୍ତ ।