ମାୟାମୟ ସଂସାର

ଅଢ଼େଇଦିନକୁ ଆସି ମୁଢମନ ଦେଖାଉ ଏଡ଼େ ବଡ଼େଇ,

ଗଲେ ତୋ ଜୀବନ ଆତ୍ମୀୟସ୍ୱଜନ ଦେଵେଜୁଇରେ ଚଢ଼େଇ |

ଛଅଖଣ୍ଡି କାଠ ଲୋଡ଼ାହେବ ମାତ୍ର ମଶାଣିରେ ହେବୁ ପୋଡ଼ା

ଖୁଞ୍ଚଣାକାଠରେ ମାରିବେଆଣ୍ଟରେ ଯେହ୍ନେନୋହୁ ଦରପୋଡ଼ା |

ପୁଅ ଦେବ ତୋର ମୁହଁରେ ଅନଳ ଘରଣୀ ଦେହ କିଳାଇ

ଭାଙ୍ଗି ହାତୁ ଶଙ୍ଖା ମଥାର ସିନ୍ଦୂର ଅଚିରେ ଦେବ ଲିଭାଇ |

ଜଳି ଦେହ ତୋର ମୁଠାଏ ପାଉଁଶ ହୋଇଯିବ ଚାହୁଁଚାହୁଁ

ଗର୍ବ ଅଭିମାନ ତେଜି ବିଭୁ ନାମ ଜପ କର ବେଳଥାଉ |

ମିଛମାୟା ଭରା ଏ ସାରା ଦୁନିଆ କେହି ନୁହେଁ ଆପଣାର

ଆସିଛୁ ଲଙ୍ଗଳା ଯିବୁ ତୁ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ବୃଥା କୁଣ୍ଢାଉ ସଂସାର |

ଧରାରେ ରହିବ ଦୁଃଖାର୍ଜିତ ଧନ ସ୍ଥାବର କି ଅସ୍ଥାବର

ରୋମନ୍ଥେ ରହିବେ ମହିଷ ଗୋଧନ ଆନନ୍ଦରେ ଗୁହାଳର |

ଅଶ୍ରୁମୁଖୀ ଭାର୍ଯ୍ୟା ହୋଇଣ ଅଧୈର୍ଯ୍ୟା ଦ୍ୱାରପାଶେ ଯିବ ରହି

ଆତ୍ମୀୟ ବାନ୍ଧବ ମଶାଣି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନେବେ ତୋର ଶବ ବହି |

ପ୍ରିୟତମ ତନୁ ଭସ୍ମୀଭୂତ ହୋଇ ରହିଯିବ ଚିତା ସାଥେ

କେବଳ ମାତର ଧର୍ମପଛେ ଜୀବ ଯିବ ପରଲୋକ ପଥେ |

ବେଳ ଥାଉଁ ବନ୍ଧ ରେ ମନୁଆ ପର ଉପକାର କର 

ତେଜି ଲୋଭ ମୋହ ହିଂସା ଅହଂକାର ବିଭୁପଦ ନାଵ ଧର |

ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତି ଦୟା କ୍ଷମା ଗୁଣବଳେ କର ଯଶ ଅରଜନ 

ମଣିଷ ମରିବ କୀର୍ତ୍ତି ରହିଥିବ ହେବ ଜଗତ ବନ୍ଦନ |