ଦେଖିଚ କି' ପାରମ୍ପରିକ ଲୋକକଳା

ଅଭିମାନ କରି; ଋଷି ଶୋଇ ଯାଇଥିବା,

ଶରୀର ଟା ହିଁ ଲୁହର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝିପାରେ ?

କିନ୍ତୁ, 

ସେଡେଙ୍ଗା- ସଠ- ମର-ଶରୀର ଟା ପାଖରେ,

ନିଜ ଲୋକ ବସି; କାନ୍ଦିବା ର ପାରମ୍ପରିକ ଲୋକକଳା,

ଆଜିବି ଚିତ୍ତ ଆକର୍ଷକ !

କିଛି ଦିନ ଧରି; ଖାଦ୍ୟ ପାଇନଥିବା,

ଭୋକିଲା ପେଟ ହିଁ, ଖାଦ୍ୟର ସ୍ବାଦ ଜାଣିପାରେ?

କିନ୍ତୁ,

ବାରି ପେଟ ଆସନ ପାରି - ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମକୁ;

ନାନା ଦି ବ୍ୟଞ୍ଜନ ପରଷିବା ର ପାରମ୍ପରିକ ଲୋକକଳା,

ଆଜିବି ଚିତ୍ତ ଆକର୍ଷକ!