ଦାରୁ ରାକ୍ଷସ

ବେଙ୍ଗରାଜା ଦିନେ ଦାରୁ ଦୋକାନେ ପଶିଲେ ଲୁଚି ଲୁଚି

ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗ ବୋତଲ ଦେଖି ଖୁସିରେ ଗଲେ ନାଚି ।

ଦେଶୀ ବିଦେଶୀ ଛୋଟରୁ ବଡ ବୋତଲ ମାଳମାଳ

ଢୋକେ ପିଇଲେ ସାରା ଶରୀର ହୋଇବ ଟଳମଳ ।

ବେଙ୍ଗରାଜା କିଛି ନ ବୁଝି ପିଇଲା ଆସ୍କାଫୋର୍ଟି

କେଇ କ୍ଷଣରେ ପ୍ରାଣଟି ଗଲା ଖଟରେ ଗଲା ଲୋଟି ।

ବୁଝିଲା ନାହିଁ ନିଶା ସେବନ କେତେଯେ ଭୟଙ୍କର

ଉଜୁଡି ଅଛି କେତେ ଯେ ଘର କାହା ମଥା ସିନ୍ଦୁର ।

ଦାରୁ ରାକ୍ଷସ ବୁଝେନା କେବେ ଧନୀ ଗରିବ କିଛି

ତା ମାୟାଜାଲେ ଯିଏ ପଡିଛି ପ୍ରାଣ ତାହାର ଯାଇଛି ।