ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି

ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି

ଭୂଗୋଳ ପୋଥି ପତରେ ପଛେ

ନ ଥାଉ ତାର ନାଁ ଟି ।

ମାଟିର ସେଇ ସରଗ ମୋର

ସେଇଠି ଅଛି ମୋ ଷଠି ଘର

ଜଳିବ ପୁଣି ସେଇଠି ଶେଷେ

ମୋହରି ଚିତା ନିଆଁଟି

ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି ।

ତାହାରି ଲତା ତାହାରି ବଣ

ତା ଗାଈଗୋଠ ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ

ଫସଲ କଟା ମଧୁର ଗାନ

ସକଳ ମୋର ସାହାଟି

ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି ।

ଏ ସବୁ କଥା ଛବିଟି ପରି

ଅବା ସେ ମନେ ଉଠଇ ଝରି

ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ମାଟିରେ ତାର

ଶୀରଟି ଥରେ ନୁଆଁନ୍ତି

ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି ।

ଭୂଗୋଳ ପୋଥି ପତରେ ପଛେ

ନ ଥାଉ ତାର ନାଁ ଟି

ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି ।