ବନ୍ଧୁ

ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ ଈଶ୍ୱର ସୃଷ୍ଟିର

ପଲ୍ଲବିତ ଚିରଦିନ

ଅକୁହା ଦରଦ କହିବା ଆଗରୁ 

ବୁଝିପାରେ ସିଏ ମନ ।

କେତେଯେ ଅତୀତ ତା' ସାଥେ ସତେଜ

ଅଭୁଲା କିଛି ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ଭୁଲେଇ ହୁଏନା କଦାପି ମନରୁ

ଶତବାର ହେଲେ ଜାତ ।

ସୁଖରେ ଦୁଃଖରେ ବିପଦ ବେଳେରେ

ରହିଥାଏ ସାଥି ହୋଇ

ଚିର ଶାଶ୍ୱତ ସେ ସ୍ୱଚ୍ଛ ସମ୍ପର୍କ

ଖୋଜିଲେ ପାଇବ କାହିଁ ।

ସ୍ୱାର୍ଥ ବିହୀନ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର

ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ଉପନ୍ୟାସ

ହୃଦୟ ବହି ର ସୁମଧୁର ଶବ୍ଦ

ତା' କଥା ହଜାଏ କ୍ଳେଶ ।

ବିଶ୍ବାସ, ଭରସାର ନ ହୁଏ ଅନ୍ତ

ହସ ଖୁସିର ସେ ସ୍ରଷ୍ଟା

ମାନ ଅଭିମାନ ସ୍ନେହର ବନ୍ଧନ

ଜୀବନେ ଅଚିରା ପୃଷ୍ଠା ।

ଆତ୍ମୀୟତା ଭରା ପ୍ରକୃତ ଭୂଗୋଳ

ପାଇବ ଖୋଜିଲେ ଯାହା

ଥଟ୍ଟାମଜା ସାଥେ ଅନ୍ତର ଆବେଗେ

ଭରିଥିବା ରଫଖାତା ।

ପିତା, ମାତା ପୁଣି ଗୁରୁର ଦାୟିତ୍ୱ

ବହନ ସେ କରିଥାଏ

ଚିର ସ୍ମରଣୀୟ, ଜଟିଳ ପ୍ରଶ୍ନର

ଉତ୍ତର ସେ ସାଜିଥାଏ ।

ହୃଦୟର କୋହ ଅନୁଭବ କରି 

ନୟନୁ ଝରାଏ ଲୁହ

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସାହସ ସେ ସାଜି

ଲିଭାଏ ଅନ୍ତର କୋହ ।।