केव्हा तरी पहाटे

केव्हातरी पहाटे ही राञ संपून गेली

 स्वप्नात माझ्या येऊनी झोप मोडून गेली

शुभ्र चांदण्यानी लख्ख नभ प्रकाशले

तारांगणात मी तुलाच शोधत बसले

चंद्रकोर ही अलगद निसटून गेली

केव्हा तरी पहाटे ही राञ संपून गेली

मिटले डोळे राञी ही झोप संपून गेली

अरुणोदय होता गोड स्वप्नात आली

कोवळे ऊन पडता चांदणं हरवून गेली

केव्हा तरी पहाटे ही राञ संपून गेली

मंजूळ गाणी कानी पक्ष्यांची किलबिल भारी

सुमनाचा सुगंध दरवळला न्हाली सृष्टी सारी 

कोवळ्या या मनाला भुरळ राञीने घातले

स्वप्नात येऊन माझ्या मिठीत तु शहारले

 तुझे स्मरण करता काव्यात उतरून गेली

केव्हा तरी पहाटे ही राञ संपून गेली