एक रोमहर्षक कथा

पावसात भिजताना हातातून शिक्षण सुटला... तर भिजलेला डोळ्यातून शिकण्याची आस"...

सरू फोन का उचलत नाहीये सरू ने चहा च्या टपरी कड लक्ष दिलं नाही आणि निघून गेली.

आज जे आपण बोलू किंवा जे काही करू त्याचा परिणाम आपल्याला आज न उद्या फेडावच लागणार.

ऋषी गाडीच्या बाहेर उतरून थांबला आणि शांतपणे सरूला जाताना बघत होता आणि सरूने एकदाही मागे वळून बघितलं नाही आणि ती निघून गे...

नाही अजून नाही झालं... मी ऐकलं आहे कि तू शायरी खूप चांगली करतो.. बग मला शायरी तर कळत नाय पण..

वेळा आहेस का कळलं नाही तुला थांब स्पष्ट बोलते बाळा ना आहे माझी ना समजलं, ना आहे, ना.

कुणालला दुपारी 1 ते रात्री 9 वाजेपर्यंतचा वेळ दिला होता कामाचा, दुपारी १ वाजता वेळेवर कुणाल कामावर पोचला....

दोघ बस ऐकमेकांना बघत होते बस, थोड्या वेळानंतर अरुल ने सरु चा हाथ पकडला, सरुने हात झटकला व वर बघून म्हणाली अरुल मला विसरू...

अजब प्रेमाची गजब गोष्ट