वीरपुत्र

वीरपुत्र

वीरपुत्र भारतमातेचे शूर,

चारलेत तुम्ही शत्रूला खडे.

देऊन प्राणांची आहुती,

वाजविले विजयी चौघडे.

पाठवले यमसदनी गनिमा,

होऊन उदार प्राणांवरती.

सांडले रक्त मातृभूमीवरती,

अभिमानाने फुलली छाती.

देशरक्षणार्थ झिजली काया,

परकीयांना न थारा असे इथे.

इंइं इंच भूमीसाठी भिडले,

भयकंपीत परकीय झाले तिथे.

अफाट शौर्याची गाथा वदली,

शहीद झाल्यावर रणांगणी.

लपेटून तिरंग्यात परतला.

आई झाली वीरमाता त्या क्षणी.

दु:ख,अभिमानाची भावना,

उसळू पाहते प्रकटण्या जगी.

व्यर्थन जावो बलिदान आपले,

ये परतूनी पुन्हा उदरी ,माता मागी.