ज्ञानदेव म्हणे विठ्ठलासी

ज्ञानदेव म्हणे विठ्ठलासी ॥ समाधान तूंचि होसी ॥

परी समाधि हे तुजपासी ॥ घेईन देवा ॥१॥

नलगे मज भुक्ती ॥ नलगे मज मुक्ती ॥

तुझ्या चरणीं अती ॥ थोरा आर्ती ॥२॥

विठोजी म्हणे ज्ञानदेवा ॥ ज्ञानसागरा अनुभवा ॥

चनेंचि विसावा ॥ झाला मज ॥३॥

ऐके ज्ञान चक्रवर्ती ॥ तूं तंव ज्ञानाचीच मूर्ती ॥

परी पुससीजे आर्ती ॥ ते कळली मज ॥४॥

एक एक अनुभव कृपा ॥ पदांतरें केला सोपा ॥

तरी यांत माझी कृपा ॥ सकळही वोळली ॥५॥

ज्ञानदेवा चरणीं मिठी ॥ नेंसी पडली एके गोठी ॥

दृश्यादृश्य झाली एक भेटी ॥ प्रत्यक्ष भेटविलेंसी ॥६॥

कर ठेउनी कुरदृष्टी ॥ प्रत्यक्ष भेटविलेंसी ॥६॥

कर ठेउनी कुर ॥ सर्वांग न्याहार न्याहाळी ॥

म्हणे तुवां घेतली जे आळी ॥ ते सिद्धी तें पावेल ॥७॥

नामा उभा ॥ असे सन्मुख ॥ थोर खेद दुःख ॥

म्हणे ज्ञानांजन महासुख ॥ समाधी घेतसे ॥८॥