રંગવા લાગે છે !

એક રંગારો લઈ રંગોને, સૌને રંગવા લાગે છે

ભીતર ભરી છે શુષ્કતા, ને સૌને ભીંજવવા લાગે છે,

કેટલાંય રંગોથી રંગી લ્યો, આ આલિશાન મહેલો, પણ

મહીં ઝૂલતો ખાલીપો, છતાંય ડંખવા લાગે છે,

ઠેર ઠેર આ ધરા પર, વેરાયા છે રંગો વસંતના

પાનખરની ભાળ મળે, આ રંગો પણ ઓસરવા લાગે છે,

ઘરડાં થવાનું છે ભૂલીને, તું જુવાનીના રંગે રંગાય છે

કળ વળે જ્યારે જિંદગીની, ને જુવાની ઢળવા લાગે છે,

લીલી છે ઘટાઓ, એટલે જ અભેદ્ય છે 'ચિરાગ'

શુષ્કતાથી ભીંજાયેલ સઘળું, ભડકે બળવા લાગે છે.