મિત્ર

ઉમર સરકતી જાય છે, ભળવાનું રાખ,

કાલે ઊડી જઈશ, હળવા મળવાનું રાખ,

સુખની શોધમાં બાહર ભટક્યા,બહુ !

હવે ભીતર તરફ થોડું વળવાનું રાખ,

અજાણી જગ્યાએ અથડાઈ ના જાય !

નજરો ને થોડી પાછી વાળવાનું રાખ,

અજ્ઞાનના અંધકાર વ્યાપી જાય તે પહેલાં,

જાત જલાવી ને પણ જળહળવાનું રાખ,

ઋણ છોડતું નથી કોઈને, સાતભવ સુધી !

ચૂકવી દે હમણાંજ, એમાંથી નીકળવાનું રાખ,

કોરો ધાકોર રહીશ તો કોઈ નહિ ઓળખે ?

ભાવનામાં ભીંજા, ને થોડું પલળવાનું રાખ,

આંસુઓ ફાડી નાખશે દીવાલો હૈયાની !

પોતાના મળે તો ખભે ખળખળવાનું રાખ,

છોડી ને ગયા, ત્યાંજ સ્થિર ઊભા છે પથ્થર !

લાગણીના પ્રવાહમાં હૃદયને પીગળવાનું રાખ,

અંતિમ દર્શને પણ ભલે કોઈ આવે કે ના આવે ?

'મિત્ર' આંખો ખોલી અંગત ને ઓળખવાનું રાખ.