કોરી પાટી

કોરી પાટી હતું મન આ મારું

પ્રિતની શાહીથી લખ્યાં છે લેખ ઘણાં

રંગવિહીન હતી જિંદગી આ મારી

તેં પ્રિતના ભર્યા છે રંગ ઘણાં

સહવાસથી ડરતી હતી હું

ને તારા સ્પર્શનો એહસાસ સુદ્ધાં છે આજે

એકલી નીકળી ન હતી કદીય બહાર

ને તારા સંગાથની સુવાસ મહેકે છે આજે

શાંત હતું આ નિસ્તેજ મન મારું

પણ દરિયાની છલકતી લહેર છે આજે

હોઠ કદીય બોલ્યા નહિ પણ

તારા નામનું જ રટણ છે આજે

પાંદડા વગરના વડ જેવું

હતું આ જીવન મારું

ને ખીલેલા પુષ્પોની

માળા છે આજે

આમ તો આવ્યાં ને ગયા ઘણાંય

આ જીવનયાત્રામાં

રોકવા હાથ ઉપડ્યો નહિ કદી

ને તને પામવાની ચાહત જાગી છે આજે