બે બૈયરને કારણે

હરના ઘરમાં હરઘડી થતું હશે તોફાન,

સંપ ન દેખી શંકરે કીધું હશે વિષપાન.

ગિરિજા ગંગા સોક્ય હસે હરેરોજે લડતી;

ઈંદુ અગ્નિનીઇ જ્યોત, પરસ્પર નિશ્ચય નડતી;

વાઘવૃષભ ને વેર, મોર મણિધરને મારે;

સિંહ હાથીનું શિર તોડવા તુરત વિચારે;

શિવ સેવક દાનવ દેવ બહુ, મારામારી કરી મરે;

ઘરમાં એવો કજિયો ઘણો સહન થયો નહિ શંકરે.

સપ્તધાતુમય સરસ શૈલ કૈલાસ વસે હર;

ધનપતિ ધાર્યો મિત્ર,કરે આશા કિંનર નર;

લંકા સરખાં લાખ દાસને બખશિશ દે છે;

ગરુઓ પુત્ર ગણેશ, રિદ્ધિ જેની જન એ છે;

પણ બે બૈયર ચડભડ કરે, પલંગ ત્યાં કુણ પાથરે ?

શિવ શયન કરે સમશાનમાં , ભિખ માગી ભોજન કરે.